En son neye söz verdiniz bilmiyorum, bilemiyorum ama bir düşünün isterseniz ve yerine getirdiniz mi?

            Söz namustur derken büyüklerimiz bir düşüncesi bir bildiği varmış demek ki. Şimdilerde söz falan hepsi hikaye oldu. İnsanlar söz verdiği zaman her şeyi öteler sözlerini yerine getirmeye uğraşırmış

            Söz vermek deyince karşımıza yazılmış sayısız doküman çıkıyor. Bunlardan biride formda yazılı olanlar.

            Söz vardır kaynağı yürektir, menşei kalptir, gönülden süzülür gelir. Söz vardır kaynağı dil ucudur, kalp ve gönülle irtibatı yoktur der.

            Söz vardır, güzel insanlar nezdinde namus değerindedir. Toplumumuzda yaygın olarak kullanılan, söz namustur ifadesi bu anlayıştan neş'et eder. Söz vardır, hasleti kötü insanlar nezdinde kıl kadar değeri yoktur. Böyle insanlar burada söz verirler, şurada unutur giderler. Ağızdan çıkan söz, bir kıymet ifade etmez onlar için
            Söz vardır, yerine getirmek için gerekirse can verilir. Söz vardır, hafızadan anında silinir ve hatırlanılmaz bir daha.

            Sözler vardır tutulur ve insanı insan eder, yüceltir, melekler âlemine yükseltir. Sözler vardır unutulur ve insanı dört ayaklı mahlûklar seviyesine, hatta daha da aşağılara indirir.

            Sözler vardır yerine getirilir, insanı evliya makamına erdirir. Sözler vardır yerine getirilmez, insanı münafıklığa sürükler.

            Söz vardır, ulvi insanların ulvi ve manevi duygularından doğar. Bu sözün sahibi de, verdiği sözde ulvidir, âlidir, yücedir. Söz vardır, süfli insanların nefsi ve şeytani duygulardan doğar.

            Söz vardır, iyi ve değerli insanlar nezdinde en büyük emanettir. Emanetlerine canları gibi sahip çıkarlar bu güzel insanlar Söz vardır, kıymetsiz ve değersiz insanlar nezdinde anlık kullanılıp atılan bir vasıtadır. Kendileri gibi sözleri de bir değer ve bir kıymet ifade etmez. 

            Sözler vardır kalıcı, içten, özden, samimi ve hasbidir. Bu sözler yerine getirilir, bireyin ve toplumun ahlakını kemale erdirir. Sözler vardır anlık, geçici, yüzden, unutuluverilen ve samimiyetsizdir. Böyle sözler zaten yerine getirilmek için değil anı kurtarmak, durumu geçiştirmek için verildiği için toplumda yaygınlaşmışsa bir milleti içten içe kemirir, yer, bitirir.

            Söz vermek ananemizde ve inancımızda bir sorumluluğu ve bir mesuliyeti de beraberinde getirir. Ahde vefaya bağlılık verilen sözün yerine getirilmesi ile doğru orantılıdır. Ahde vefa ise imandandır. Verilen sözün yerine gelip gelmemesi insanın imanının derecesini ortaya koyar, aynı zamanda söz veren kişinin, diğer insanlar nezdindeki itibar derecesini de gösterir. Yani Ahde vefaya bağlılık, insanın manevi derecesi ile birlikte toplumdaki itibar göstergesidir.

            Söz vermek basit bir olay değildir. Söz, kişinin karakteristik özelliğini ölçen en önemli bir ölçek, dahası bir inanç göstergesi ve imanın tezahürüdür.

            Bunları şundan hatırlatmak gereği duydum. Avam tabakanın yanında, kocaman koltukları işgal eden ve topluma örnek olması gereken lider vasıflı kişilerin de, defalarca söz verdikleri halde sözlerinin arkasında durmadıklarını üzülerek müşahede ediyoruz. Hele hele makam-mansıb sahibi olduktan sonra dostluk, arkadaşlık ve kardeşliğe sığmayacak derecede, verdikleri sözleri askıya alanlara ve ahde vefa göstermeyenlere ne demeli? Bu durum da, bir kıyamet alameti olsa gerek.

            Anlayana anladığı kararıyladır bu yazı. 

            Selam ve dua ile…