Birbirinden farklı insanların, çeşitli ırkların ve dinlerin yaşadığı şu dünyada insanları tam anlamıyla tanımak ta kolay olmuyor elbet. Çünkü var olan en sağlam zırh insan vücuduymuş ve içindekileri en iyi saklayan oymuş. “İnsanları tanımak denizleri bardak bardak boşaltmak kadar zordur” diyen Mevlana da bu sözüyle sanki bunu deneyimlemiş olmalı.

Muhakkak ki insanları tanıyabilmemizde en önemli etken iletişimdir. Çocukluğumuzdan itibaren hayatımıza sürekli yeni insanlar giriyor ve birçoğu aynı hızla tekrar hayatımızdan çıkabiliyor. İlk karşılaşmada gözümüzün tuttuğu sonrada gönlümüzün ısındığı insanlarla kaynaşabiliyor ve onları hayatımıza alıyor arkadaş, dost, eş oluyoruz. Yani kırk kişiyle tanışıyor bir kişiyle dost oluyoruz.

İnsanları yakından tanıdıkça da kiminin altını kiminin de üstünü çiziyor çizmek zorunda kalıyoruz. Her ne kadar insan ilişkilerinde ilk izlenim ilk intiba çok önemli olsa da bazen vitrine aldanmamak gerekiyor. Kişi kendini nasıl tanıtmaya çalışırsa çalışsın vitrinini ne kadar güzelleştirirse güzelleştirsin öyle bir an gelir ki hiç te öyle olmadığı anlaşılır maalesef.

Bazen çok iyi tanıdığımız ve değer verdiğimiz birinin ya da bir akrabamızın öyle bir zaman da öyle bir hareketi olur ve öyle bir laf eder ki donup kalırsınız ve anlarsınız ki o kişiyi hiç tanıyamamışsınızdır aslında. Yani insanlar bize kendini tanıttığı ya da bizim tanıdığımız gibi değil bize yaşattıkları gibi olabilirler.

            Şu da bir gerçek ki insanları tanımak önce kendimizi tanımak ile başlar. Öyle ki kendi içinde kendiyle barışık olmayan, iç dünyasında mutlu huzurlu olamayan ve ne istediğimizi bilmeden samimiyetsiz, önyargılı bir şekilde karşısındakine yaklaşan insan ne kadar sağlıklı bir iletişim kurabilir ve onu tanıyabilir muamma…

            Tabi bunun yanı sıra tüm insanlarla iyi iletişim kurup anlaşmak ta mümkün değildir. Zaten böyle bir şey hiç te doğal olmaz. Çünkü her birimizin düşüncesi fikirleri, hareketleri, konuşma şekli ve kendini ifadesi farklıdır.

            Her ne kadar birbirimizden farklı olsak ta yaşamımızın her anında diğer insanlara bir o kadar da ihtiyacımız vardır. Onlar olmadan hayatın anlamı da yoktur. O yüzdendir ki bu farklılıkların farkında olup hayatımıza alacağımız insanları iyi tanımak gerekiyor kuşkusuz. Belki insan sarrafı değiliz ilk görüşte onların kalitesini ve değerini anlayamayız ama sadece beş duyu organımızın algıladığı kadar değil de yüreğimizin ısındığı kadar da tanımaya çalışabiliriz. Yine Mevlana’nın dediği gibi “ İnsanı gördüklerinden ibaret sayma görmediklerinde ara. İçidir hakikatin resmi, dışı sadece bir manzara…”

            Hayatımızı mutlu ve huzurlu sürdürebilmemiz etrafımızdaki insanlara ve onlarla olan ilişkilerimize bağlıdır. Bunun içinde insanları en azından yakınımızdaki insanları iyi tanımak gerekir. İnsanları tanımak çok zor olsa da imkansız değildir. Tabi karşımızdaki dengesiz değilse…

            Unutmayın her insana not vereceğimiz bir hareketi bir tavrı mutlaka vardır. Bunun için biraz iyi gözlemci olmak gerekir tabi biraz iyi niyet, biraz dikkat ve kendimize biraz da güvenmek gerekir.