Bayram ertesi geçtiğimiz
Cuma günü öğle vakti.
Yani Cuma Namazı öncesi.
Yer: Kırıkkale Merkez Nur Camii
avlusu.
Cami avlusu gitgide
kalabalıklaşmakta.
Camide iki tane cenaze!
Cenazelerin ikisi de
tanıdığım kimseler!
Birisi taa İş
Okulundan devre arkadaşım rahmetlik.
Diğerinin de kardeşleri çok
sevdiğim ve değer verdiğim şahsiyetler.
Rahmetliklerin ikisi de
mühendis ve MKE kökenli, elektrik ve
kimya.
Birisi MKE
nin üst düzey yöneticiliğine kadar ulaşan şahsiyet.
Diğeri siyaseten bir dönem
seçilmiş olarak hizmet vermiş kişi.
Her ikisi de bu şehrin
insanları, emeklileri.
Birisi şehrimize adını veren köyden, köklü bir
aileden.
Diğeri ise şehrin
doğusundaki bir köyümüzden hemşerimiz.
Birisinin tabutu avlu kısmında musallada.
Ayakucunda aile efradından amcası, oğlu ve kardeşi.
Diğerinin tabutu bayrağa sarılı vaziyette ve
‘’Cenaze Bekleme Yeri’’ nde.
Onun da başucunda evlat ve
kardeşleri sırayla taziyeleri kabûl ediyorlar.
Birisine taziyeye uğrayanlar, İş Okulundan itibaren okul arkadaşları,
MKE den ve genel müdürlükten mesai
arkadaşları.
Şehrin seçilmiş şahsiyetleri ve siyasetçileri.
Diğerine taziyeye uğrayanlar
ise siyasi çevresinden dolayı bir hayli farklı.
İçlerinde tanıdığım ve
tanımadığım pek çok kişi var.
En önemlileri de mevcut
siyasi döneme mensup şahsiyetler.
Mevcut ‘’Cenaze Bekleme Yeri’’ konum itibariyle giriş kapısı olan bir oda.
İçeride tabut ve cenaze
sahipleri, başucunda taziyeleri kabûl ediyorlar.
Taziye ziyaretine gelen
cemaatten dolayı, girişin önü ana –
baba günü.
Herkes belli bir sıra
kuyruğunda içeriye girecek.
Duasını yapacak, taziyede
bulunacak ve çıkacak.
O ara bir curcuna, korumalar
etraftaki vatandaşlara hitaben:
(Kenara çekilin! – Kenara çekilin! - Bakan Bey geçecek!)
Bu arada da bakan bey bizzat
kendisi cemaatten yol vermelerini talep ediyor!
Tabii orada bulunan
cemaatteki homurtuyu ve söylenmeleri dinleyen yok!
(Ya burada da mı öncelik
yani! Burada herkes cenazeye gelmiş.
Burada bari ayrıcalık
yapmayın, ayıp oluyor yaa. Vesaire. Vs.)
Bu söylenenler orada
bulunanların sarf ettikleri.
Beylerin kendilerinin duyup – duymadıklarını bilemem.
Ama şurası bir gerçek ki, bu
ve benzeri olumsuzluklar her yerde var!
Ellerin memleketlerinde
(yâni dış ülkelerde) asla ve asla bu ve benzerine rastlayamazsın!
Bu ve benzeri olumsuzluklar ‘’nevi şahsımıza münhasır’’ bize ait
uygulamalar!
Elçiye zeval olmaz derler,
sürçü lisan ettiysek affola…
Müteveffaların ruhları şad
ola.