Şangay İşbirliği Örgütü 1996 yılında Çin’in talebi üzerine Çin ve Rusya’nın öncülüğünde Kazakistan, Kırgızistan ve Tacikistan’ın katılımıyla kuruldu. Kurucu beş ülke olduğu ve ilk toplantı Şangay’da yapıldığı için Şangay Beşlisi adını aldı. Daha sonra 2001 yılında Özbekistan’ın katılımıyla örgütün ismi Şangay İşbirliği Örgütü oldu.

Türkiye daha önce de Şangay İşbirliği Örgütüne katılmak istediğini beyan etmişti. Ancak başta Rusya olmak üzere diğer üye ülkeler bunun bir savunma örgütü olduğunu, Türkiye’nin de NATO ya üye olması dolayısıyla bunun mümkün olmadığını ama Türkiye’nin Avrasya Ekonomik İşbirliği Örgütüne üye olabileceğini açıklamışlardı. Örgüt bu yüzden Türkiye’yi Diyalog Partneri olarak Örgüte kabul etmişti.

Gözlemci üyeleri Afganistan, Hindistan, İran, Moğolistan, Pakistan) ve diyalog partneri ülkeleri (Azerbaycan, Beyaz Rusya, Ermenistan Kamboçya, Sri Lanka, Türkiye) de dahil edersek dünya nüfusunun yarısına yakını bu örgüttedir. ŞİÖ, yeryüzündeki petrolün yüzde 25’ni, doğalgazın yüzde 50’sinden fazlasını, kömürün yüzde 35’ni, kanıtlanmış uranyumun yüzde 50’sini, gayri safi milli hasıla bakımından da dünyanın 1/4’nü (yaklaşık 12.4 trilyon dolar) bünyesinden barındıran ve harekete geçirilmeyi bekleyen muazzam bir potansiyele sahiptir.

Herkes biliyor ki yakın bir tarihte dünyanın merkezi Avrupa değil Asya olacaktır. Asya’nın da en büyük gücü ve merkezi Çin olacaktır. Yine dünyanın önemli güçlerinden biri olacak Türkiye’nin yeri de dünyanın bu yeni merkezinde olacaktır.

Bunun yanında Türkiye’nin neden batıya yaklaştığını unutmamak gerekir. 1945’li yıllardan sonra Rusya’nın Boğazlarda üs’ün yanında Kars ve Ardahan’ı istemesi üzerine bizim de Batı’nın kucağına düştüğümüzü hiç unutmayalım. Aynı Rusya’nın hala tarihi  emellerinden vazgeçmediğini de biliyoruz.

Öte yandan Doğu Türkistanlı kardeşlerimizin çektiği zulümleri de unutmamak gerekir. Çin  ile ilişkilerimizde bu durumu da hatırımızdan hiç çıkmamalı ve Orhun Abidelerinin de bize hatırlattığı gibi “Çinlinin tatlı sözüne, yumuşak ipeğine aldanıp, Türk Milleti, çok çok öldün! Böyle giderse, daha da öleceksin!”

Diğer taraftan Avrupa Birliğinin müzakereleri dondurması, Avrupa’nın ekonomik çerçevede Türkiye’ye bakış açısını görüyoruz. Bunun yanında savunma işbirliği anlamında da özellikle 15 Temmuz sürecinde NATO’nun Türkiye’ye tavrını gördük.

Aslında son günlerde dünya siyasetinde gördüklerimizden şunu anlıyorum.  Ne doğu ne batının aslında bize yar olmadığını çok iyi görüyoruz.

Türkiye’nin saf değiştirmesinin kısa vadede kolay manevralar yapabilmesinin hemen öyle kolay olacağını düşünmekte mümkün değildir.  Türkiye kolayca maceralara girecek bir ülke değildir.  Ne ayı ile çuvala girmek, ne ejderhanın ateşi ile yanmak bizim kaderimiz olmamalıdır. Öncelikle bağımsız ve güçlü  Türkiye’yi gerçekleştirdikten sonra PKK meselesini temelli ortadan kaldırıp, Musul meselesini çözüp, Suriye probleminden kurtulan Türkiye daha büyük hedeflerini gerçekleştirmek için harekete geçebilir.

Seksen öncesinin en güzel sloganlarından birinin de dediği gibi Ne Amerika, Ne Rusya, Ne Çin. Her Şey Türklük İçin..