O eskidenmiş. Yiğit adam eline kılıcını kalkanını alır adeta dalarmış cengin ortasına ve bileğinin gücü ile kılıç sallar kalkan kavrar kendini veya korumasına tevdi edilen olgular için savaşırmış.

            Gücü yetmişse düşmanı alt eder yiğit olduğunu gösterir ve dosta düşmana ilan eder, yok yetmemişse gücü,  tarihin tozlu sayfalarında yerini alırmış.

            Elbette bu eli kılıç tutan insanların oluşturduğu devletlerde böyleymiş. Yiğit devlet kılıcı keskin olan vatandaşlardan oluşan devletmiş. Elbette kalleşlik ve çeşitli desiseler ile etrafına hükmetme durumunda olanlarda varmış. Ama daha çok bilek gücü ölçüt olurmuş eskiden.

            Şimdi para kimdeyse güç onda.

            Efendim para her şey demek değil denilecektir. Evet bende katılıyorum para her şey değil ama para çok şey.

            Yani belki her şeyin müsebbibi veya çözümü parada değil ama emin olun açacağı kapının da adeti az değil.

            Evin içinde huzursuzluğun pek çok nedeni olabilir. Ama derinlemesine inin bakın genel anlamda yine maddi güce dayanır. Parayla saadet olur mu? Evet olur. Tabi ki tek saadet aracı para değil ama dediğim önemli bir yere sahip.

            Adam zar zor geçiniyor zaten birde akşam eve gelirken bir demet güle bilmem kaç para mı verecek de kapıyı açan eşine uzatacak. Efendim bir demet değil de bir tek gül alsın oda yeter. Yok, efendim yetmez. Düşünsene yaşı kadar gülün kapı açılınca kadına uzatıldığını. Mutlu olmaz mı?

            Kadın zaten çocuklarla uğraşmaktan helak olmuş ve eldeki tüm olanları kullanarak bir kap yemek yapmış. Eşine sunabildiği yorgunluktan çökmüş bir surat ve o bir kap yemek. Oysa çocukları ile bakıcının ilgilendiği ve akşam eşine tüm hünerini gösteren kadının yaptığı yemekleri sunulduğu bir masaya oturan eş mutlu olmaz mı?

            Tamam, fazla dramatize ettim. Asıl ben devletler bazına gelmek istiyorum.

            Paran varsa güçsün arkadaş. Amerika gitti Arabistan ile bir anlaşma yaptı. Birinde para birinde yapacak güç var. Her ikisi de mutlu oldu. Hemen ardından ilk adım Katar oldu. Katar’ın ayağını kaydırmak için ikili anlaşma kim ne derse desin hemen devreye girdi. Burada amaç Katar’ın mali gücüne ve doğal zenginliğine ve tabi ki bunu istediğim gibi kullanırım çıkışına karşı da bir çelme takmak.

            Aslında Katar için görülen bu revanın perde arkasında bizim bacağımıza kurşun sıkma gailesi var. Zira bölgede söz sahibi olup güçlendikçe bizleri itibarsızlaştırma çabaları da aldı başını gidiyor. Nasıl olurda Katar’a asker gönderirsiniz. Arkadaş neden rahatsız oluyorsun. Senin askerin veya senin desteklediğin ülkenin askeri gelmiş oraya kamp kurmuş. Ona sesin çıkmıyor hatta ne ettiklerini bilmeyip sonradan …ler gibi pişman olan Saddam’ı deviren Müslüman toprakları postalları ile çiğneyenleri alkışlayanlar gibi alkışlıyorsun da Türk askerine mi orada ne geziyorsun diye hesap soruyorsun.

            Düne kadar gölgelerine kurşun sıkan pek çok devlette işin içine para girince can ciğer kuzu sarması oluyor. İşte İran Amerika örneği. Adamlar 50 adet uçak alacağız diyince her ikisinde de ne düşmanlık kaldı ve büyük şeytanlık ne terörist devletlik. Yani maddi çıkarlar işin içine girince prensip, mirensip kalmıyor. Ne söz kalıyor ne vaat kalıyor ne dik duruş kalıyor.

            Hülasa toparlayacak olursak para işin içine girince mutluluk artıyor saadet artıyor. Efendim senin saadetin artınca bir başka kişi yada ülkenin saadeti azalıyormuş. Bize ne? Parası olan anlaşır yapar anlaşmasını satar iki petrol, doğalgaz, silah yoluna devam eder. Mutlu mutlu yaşar. Kendi yağı ile kavrulan ise tırmalar durur birilerine şirin görünmek için. Haaa vefa mı? Anladım şu İstanbul’daki semti soruyorsunuz…

            Selam ve dua ile…