Belli aralıklarla bir araya gelip gündemi değerlendirdiğimiz, oturup konuştuğumuz, siyaset yaptığımız, tartıştığımız bir grubumuz var. Hani aşağı yukarı herkesin bir olsun birkaç olsun arkadaş grubu olduğu gibi.

Bu toplulukta özellikle gündemi değerlendirip, askeri tabirle beyin fırtınası yapıp, ortaya kendi düşüncemizi de katıp, en doğru en kapsamlı fikir birikimi yaptığımız bu toplantıda gündemin bir numaralı konusu Türk Milli Takımı idi.

Ama A milli değil. Ampute milli takım.

Hani şu oynayan futbolcuların bir bacağı olmayanı, hani kalecilerinin bir kolunun olmadığı, hani koltuk değnekleri ile koşup, sevincini koltuk değneklerini yere atarak yere yuvarlanıp gösterebilen takım.

İşte o takım İngiltere’yi yenerek şampiyon oldu. Önceki maçlarında Rusya’yı da yenmişlerdi.

Takım golü attığında koltuk değnekleri ile orta sahaya koşuyor hepimiz gördük. Yedek futbolcular koltuk değneklerini bile almayı unutarak tek ayak üzerinde sekerek koşuyor takım arkadaşlarını. Kaleci golcüyü kucaklamak istiyor ama ancak tek kolu ile sarabiliyor.

Bu anı izlerken gözyaşları sel oluyor. Akil grubundaki herkesin ortak söylemi gözlerinin içinin güldüğü oldu.

Ağlamaktan gözlerinin içi kırımızı olmuş ağlayanların ve gözlerinden akan yaşlar beyaz olmuş. Yani gözyaşları kırmızı beyaz akıyor.

Ülkece içte hain örgütlerin devlete sızması, dışta dört bir yanımızı sarmaya çalışan düşman sınırlarımızda kalleş bölücü örgütlerin faaliyetleri ile ve dost bildiklerimizin için için bizi oyma gayreti ile canımızın sıkıldığı bu günlerde bu sevinç ağrı kesici ilaç gibi geldi.

Sağ olun yüreği dağ adamlar, sağ olun yüreği elmas, yakut, gümüş, altın insanlar. Size helal olsun ki Türk milletine bu sıkıntılı günde sevinç gözyaşları döktürdünüz. Hatta kırımızı beyaz gözyaşları.

Bir kırmızı beyaz gözyaşı da bu havada dağlarda operasyon yapan asker ve gecesini gündüzüne katarak toplumun refahını önceleyen polis için akıyor.

Ekranlarda çıkıyor askerimiz. Daha bizler kısa kollu gömlek giyerken buralarda ve güneyde insanlar daha plaj keyfi yaparken askerlerimiz eksi bilmem kaç derecede operasyon yapıyor.

Dağlarda, mağaralarda, ovada, suda, yağmurda, karda operasyon yapan askerlerin nasıl özveri ile görev yaptıklarını izlerken gözyaşlarımız yine kırmızı beyaz akıyor. Bu askerler diyoruz bu askerler varken iç hainler dış düşmanlar hepiniz gelin topunuz gelin.

Suriye komşumuz ve oradaki istikrar direk bizi etkiliyor. Bölgede bulunan terör örgütlerinin sınırımızda cirit atması bizleri asla güven içinde bırakmaz. O halde o bölgeye girilip gereği yapılmalı. İşte bu bölgeye giren Özgür Suriye Ordusu ile onların başında aslanlar gibi ilerleyen bordo berelileri gördüğümüzde yine gözlerimizin içi kanlanıp damlayan yaşlar beyaz oluyor.

Yeri gelip özel harekatçı olup dağda, yeri gelip trafikçi olup yollarda, yeri gelip istihbaratçı olup toplumda, yeri gelip nöbetçi olup ay ışığında ve yeri gelip milletin olduğu her yerde olan polisleri gördüğümüzde, düşündüğümüzde yine göz yaşlarımız akıyor.

Elbette kırımızı beyaz akıyor gözyaşlarımız damla damla süzülürken yanaklarımızdan şükür ediyoruz. Her haline her şekline şükür Allah’ım.

Selam ve dua ile…