Manevi ihtiyacını karşılayıp, tabiri caizse kilometreyi sıfırlayıp, anasından doğduğu gibi arınmış tertemiz olmuş şeklide yurduna memleketine gelmek için insanların akın akın göçtüğü Beytullah ve Ravza için bir umre yolculuğu başlıyor.

Cengiz Numanoğlunun kalemi ile;

Bir sancak altında kaç milyon insan 
ne renkleri benzer, ne dilde lisan 
olmuşlar tek yürek tek bedende can 
insanlığı gördüm beytullahda ben

Her ülkeden her renkten her dilden insanın Rahman sancağı altında bir olup, birlik olduğu, yüreklerin bir attığı umre yolculuğu başlıyor.

Sinelerde alev, ne kül ne duman 
dillerde bir soru: Vuslat ne zaman? 
cehennem söndürür böylesi iman 
aşk ne imiş gördüm beytullahta ben 

            Beşeri aşkın adeta deryada damla bile olamayacağı, insanların adeta Rabbine kavuşmak için özlem duyduğu, her tavafta, her sayda, görülen her mekanda iç dünyasının alevlendiği umre yolculuğu başlıyor.

Rabbin o davetli misafirleri 
doldurmuş mekke'de her karış yeri 
dillerinde dinmez lebbeyk sesleri 
arş'a yollar gördüm beytullahta ben

            İnsanların yaptığı her ibadette rabbine bir adım daha yaklaştığını hissettiği, buyur Allah(cc)’ım buyur seslerinin gözyaşları ile yoğrulduğu, her noktasında Resulullah’ın ve maneviyatının dolu olduğu, adeta meleklerin kanat çırpıp insanlara eşlik ettiği yere umre yolculuğu başlıyor.

Kiminde kalmamış derman bacakta 
iki büklüm yürür,gitmez kucakta 
erimiş kaybolmuş Cenab_ı hakta 
pervaneler gördüm beytullahta ben 

            Zengini fakiri, büyüğü küçüğü, babayiğidi çelimsizi, amiri memuru, şişmanı zayıfı, beyazı siyahı ile tüm insanların hastası sağlamı ile Kabe’nin etrafında kalbini verip döndüğü umreye yolculuk başlıyor.

Unutmuş dünyanın vefa derdini 
yıkmış kalbindeki riya bendini 
öyle teslim etmiş Hakk'a kendini 
canda canan gördüm beytullahta ben 

            Derdi tasayı, çoluk çocuğu, geçim derdini, bir kenara bırakıp sadece Yaradanı ile olmak için yola çıkılan umre başlıyor.

Bir zaman derdim ki:Ya Rabbi neden 
bir daha istiyor bir kere giden? 
meger bilemezmiş insan gitmeden 
aldım cevabımı beytullahta ben 

            Gerçekten gitmeyenlerin çok anlayamayacağı şeklide bir duygu olan “tekrar gitme” duygusu bu umre seyahatinde tamda anlamını buluyor. Efendim bir fakire ver, bir bekarı evlendir, bir hayır kurumuna ver denilen para tekrar gitme duygusunun önüne hiçbir tülü geçmiyor. Tüm tatların üstünde “ora”sı.

            İnşallah Çarşamba sabahı çıkıyoruz yola. Hakkınızı helal edin lütfen. Bizde inşallah selamını iletip, duanıza ortak olalım “ora”lardan.

            Selam ve dua ile…