TDK, genç kelimesini “yaşı ilerlememiş olan, ihtiyar karşıtı, zihin bakımından yeterince gelişmemiş, toy” olarak açıklıyor. Oysa ki Türkiye koca Avrupa’nın en genç nüfusa sahip ülkesidir. Hal böyle olunca Türkiye de zihin bakımından yeterince gelişemiyor tabi. Türkiye Cumhuriyeti’nin anayasasında dahi gençlik ile alakalı sadece bir madde bulunmaktadır. Madde aynen şu şekildedir: “Devlet, gençleri alkol düşkünlüğünden, uyuşturucu maddelerden, suçluluk, kumar ve benzeri kötü alışkanlıklardan ve cehaletten korumak için gerekli tedbirleri alır.” Bu söz konusu madde ile Türkiye Cumhuriyeti anayasası her defasında geleceğin sahipleri denen gençleri sadece tedbir alınacak bireyler olarak görmektedir.

Peki kimdir bu gençler? Gerçekten tedbir alınacak kişiler midir? Yoksa geleceğin sahipleri midir?

Genç; her hükümetle değişen eğitim sistemine ayak uydurmaya çalışan, geleceğini üniversitede seçtiği bölüme bağlayan, yıllarca iş garantili(!) bölümlerde okuyup mezun olduğunda ise karar vericiler için o kadar da garanti görülmeyip defalarca sınava tabi tutulup ardından ne iş bulabilirim diye kendisini paralayan bir insan olmaktan öteye çok zor gidiyor.

Fakat genç bütün bunlara rağmen siyaset, katliam, hırsızlık haberlerinin arasında kültüre ve sanata merak saran, yüzlerce medeniyete ev sahipliği yapmış; buram buram tarih kokan Anadolu’da kendi tarihinden bihaber yetiştirilmiş, tavanında örümceklerin insanlardan daha çok dolaştığı müzeleri adımlayarak bu ülkenin tarihini yaşatmaya çalışan kişidir.

Genç; Yaşından dolayı arka plana atılan, girdiği lüks restoranlarda dahi önemsenmeyen, konuştuğunda ise “Büyüklerin işine karışma senin aklın ermez” laflarıyla susturulmaya alışmış “İcat çıkarma oğul” laflarıyla büyümüş kişidir. Oysa ki genç gelecektir, umuttur, harekettir, dinamizmdir, yeniliktir ve cesarettir. Gençlik ise ömrün baharı ve hayatın kaynağıdır.

Evet, Fatih’in İstanbul’u fethettiği yaşta o genç!

Yunus’u bilir, Aşık Veysel’i, Mevlana’yı, Hoca Yesevi’yi, Neşet Ertaş’ı, Hacı Bektaş’ı, satır satır yüreğinde taşır; İstiklal Marşı’nın her mısrasında coşar, Akif’i sever, Bayrak şiirinde kendini bulup Asya’ya selam durur!

Yirmisinde askere davul zurna ile uğurlanır, vatan uğruna, millet uğruna, bayrak uğruna seve seve ölüme gelin gider. Medeniyetler mozaiği Anadolu’yu başı dik selamlar ve büyük önder Atatürk’ün kurduğu cumhuriyeti ilelebet muhafaza ve müdafaa edip gururla “Ne mutlu Türk’üm!” der.

Evet, bende yalnızca bir gencim ve bütün çözümlere sahip değilim. Ama şunun farkına varmanızı isterim, siz de tüm çözümlere sahip değilsiniz çok değerli tecrübeli yol göstericilerim...