Her yılın Eğitim – Öğretim dönemi sonuna doğru, yıl içerisinde yapmış oldukları kayda değer çalışmalarla ilgili olarak, her okul kendi bünyesinde birtakım etkinlikler hazırlarlar.

Hazırlamış oldukları bu çalışmaları da, gerek o öğrencilerin velileri ve gerekse protokole, bir açılış – organizasyonu şeklinde sunarlar.

İşte bunlardan birisinin yapıldığı ‘’OSMANGAZİ FEN LİSESİ TÜBİTAK 4006 BİLİM FUARI’’ na, Okul müdürü arkadaşım ve aynı zamanda da hemşerim olan Sayın Mehmet YEŞİLYURT Bey’ in davetlisi olarakiştirak ettim.

          Okula vardığımda açılış merasimi henüz bitmiş ve karşılayan yetkililerle birlikte sergi alanına çıktığımda, stantlar gezilmeye yeni başlanmıştı.

          Ziyaretçi misafirler içerisinde,K. K. Ü. bünyesinde kurulmuş olan ‘’Üniversite – Sanayi İşbirliği’’ oluşumu ve Metalürji Bölümü Başkanı Sayın Prof. Recep ÇALIN, Kırıkkale Sanayi İl Müdürü Sayın Okan ŞAHİN,İl Milli Eğitim Müdürlüğü Şube Müdürü Gülnihan AKYÜREKbaşta olmak üzere, oldukça kalabalık bir davetli misafir topluluğu mevcuttu.

Stantları gezerken her birisinin başında görevli olarak duran o pırıl pırıl gençlerin gözlerindeki zekâ ışıltıları doğrusu görülmeye değerdi. Maşaallah her birisi adeta geleceğimizin dahi çocukları olduklarını ifade ediyorlardı bakışlarıyla.

          Aşağıda topluca isimlerini sıralayacağım stantların her birisi başlı başına bir konuda, geleceğimize dair buluşların temelini teşkil eden çalışmalara imza atmış bulunuyorlar.Hayatımızın hemen her safhasıyla ilgili bu çalışmaları takdir etmemek elde değil.

Bu stantlar sırasıyla şöyle:

Su ve hayat - Akıllı silgi - Manyetizma ve bitkiler - Organik krem – Rüzgârgülü – Süpürge -

Yoğunluk kümesi-Kolay sulama -Katlanabilir çatı-Yapay eklem-Tesla bobini - Asit baz ve indikatörler-Otur ısıt- İllüzyon fizik- Dekoratif gece lambası-Doğal koku-Gözle görülmeyen dostlarımız–Limon-Sterlinf motoru- Sıvı sabun -Doğal indikatörler–Drone–Flatasyon- 

Elektrik treni-Muhteşem sır.

          Aslında yukarıdaki çalışmaların hepsi için birer köşe yazısı yazılabilir. Geleceğimizin gençlerinin bu çalışmaları bunu fazlasıyla hak ediyor. Fakat teknik olarak böyle bir yazılım söz konusu değil. Konu hakkında ayrıntılı bilgi edinmek isteyen okuyucularımız olursa şayet, ilgili okulumuzun idaresinden bu bilgilere ulaşabilirler.

          Okul idaresinden edindiğim bilgiye göre, gençlerimiz bu çalışmaları hazırlarken tamamen kendi imkanlarıyla, icabında cep harçlıklarından tasarruf yaparak biriktirdikleri paralarıyla bunları gerçekleştirmiş bulunuyorlar.

          İşte böyle idealist gençlerimizin gerçekleştirmiş oldukları çalışmalar yarınlarımıza ışık tutacaktır. Yeter ki bu gençlerimizin ellerinden tutacak şehrimizin variyetli şahsiyetleri olsun. Bu noktada meşhur Arşimet’ in sözü akla geliyor.‘’Bana bir dayanma noktası gösterin, dünyayı yerinden kaldırayım!’’

Yurt genelinde okullardaki bu proje çalışmalarına TÜBİTAKbelli ölçüde destek sağlıyor. Osmangazi Fen Lisesine de 5. 000 – TL. (beş bin liracık!) bir hibe göndermiş bulunuyor! Ancak okul bünyesindeki projelerin yoğunluğundan dolayı yetersiz kalan hibe desteğini okul idaresi, Okul Aile Birliğinden takviye ediyorlar. 

Tüm bu imkânsızlıklariçerisindegençlerimizin gerçekleştirmiş oldukları çalışmalarla ilgili açıklamalarında, dikkatimi çeken birkaç hususu paylaşmadan geçemeyeceğim.

          Kendi harçlıklarıyla aldıkları malzemelerden ki bu miktar çok garibinize gelebilir. Yani bu vatanın evlatları isteyince neleri yapabiliyorlar görün işte! Evet, topu topu 1. 500 – TL. ile bir harcama ile insansız hava aracı yani ‘’DRONE’’yapıp uçurmayı başarabilmişlerdir.

          Yine kömürün basit bir yıkana – eleme operasyonundan sonra hem kalorisinin artırılması ve hem de zararlı atıklardan arındırılmasını sağlayan işlemle ekonomiye olan katkısının gerçekleştirilmiş olduğu bir çalışma adeta gözlerimi yaşarttı.

Bunu gerçekleştirmiş olan gençlerimize;(-Bu çalışmalarınızı neden TÜBTAK’ a iletmiyorsunuz?) diye sorduğum zaman aldığım cevapta çok enteresandı!(-Amca TÜBİTAK yılda bir adet projeyi kabul ediyor! Böyle bir çalışmanın da seçilerek sıralamaya girmesi sizce mümkün mü yani?)dediklerinde şahsen ben utandım.

          Adından gayrı doğru dürüst bişeyinin milli olmadığı bir eğitim sistemimizin bu keşmekeşinin içinden, hele ki son yıllarda iyice yaz – boz tahtasına döndürülen eğitimimizde şu anda bile böyle başarılara imza atabilen gençlerimizin bu yakınmalarına katılmamak elde değil!

          Tahsili – kariyeri – tecrübesi – Vs. hiçbir şeyiyle mütenasip olmayanların çeşitli makam ve mevkilere getirildiği, Hayvanat Bahçesi Müdüründen TÜBİTAK Başkanı yapıldığı bir ülkede, bu derece başarılı gençlerimize sahip çıkılmasını beklemek ne denli mantıklı bir düşünce olur tabii tartışılır.

          Ama şurası da bir gerçek ki, bu vatanın evlatlarına gerekli ve yeterli değer verildiğinde, dünya çapında başarılara imza attıklarına da şahit olunmaktadır. Bunların bu güne kadar sayısız örnekleri de çeşitli literatürlere geçmiş bulunuyor.

          Bunun en son örneği mi dersiniz. İşte Sayın Aziz SANCAR. Yurdumuzda yeterince değerlendirilememiş veya gereken imkan verilmemiş nice vatan evlatlarımız, bugün yaban ellerde gavurum emrinde hizmet vermekteler! Bu duruma sebep olanların birazcık olsun içleri sızlıyor, yüzleri kızarıyor mu acaba merak ediyorum.