Geçen hafta şehrimizde çarşının ortasında bir bayan feryadıyla vatandaşlar irkiliverdi birden. Önce ne olduğunu anlamaya çalıştılar. Öyle bir feryat ki; korkunun ve telâşın bûhraniyeti bayanın sesine yansımıştı sanki.

"Biri bana saldırıyor, taciz ediyor, imdat yardım edin ne olur" diye aman dileyen ses tonuyla bir haykırış.

Sonrasında duyarlı vatandaşlar; sille, tokat, yumruk, tekme, Allah ne verdiyde artık... Pestili çıkana kadar.. Dinlenip dinlenip dövdüler. Büyük bir hırsla, intikam alırcasına...

Bu sapık adamın bayana yaptığı bir suçmuydu? ELBETTE SUÇTU!

Ceza gerektiriyormuy du? HEM DE FAZLASIYLA...

Yumruk atan, tekme vuran insanlar öylesine hırsla dövüyorlardı ki; esasında bu sadece o anki adama olan hırs değildi bu. BİRİKMİŞLİĞİN, BEKLENEN AMA BİR TÜRLÜ GELMEYEN CEZALARIN İÇİNDE VOLKANA DÖNÜŞMÜŞLÜĞÜ, dışa yansımışlığıydı bu adeta.

Bir yıl evvel cinsi arzusu için 3 yaşındaki "Irmakcığa" tacizde bulunup sonrada hunharca boğup öldüren ve şimdi hapisanede ekmek elden su gölden yatan Himmet denen mahlukatın, birilerinin nefsî arzularına kurban olan 7 yaşındaki "Eylülcüğün", daha 3 yaşında aç bırakılarak ölüme terk edilen "Leylacığın" yaşadıklarının birikintisiydi vatandaşda. Yüreklerde minicik yavruların yaşadıkları acı hâlâ tazeliğini korurken, bu durum herkesi duyarlı olmaya ve içindeki intikam ateşini körüklemeye yetti de arttı bile.

Günlerce, aylarca, kadına ve özellikle de çocuğa yapılan istismarın, tacizin ağır yaptırımlarla cezalandırılmasını istedik ve yazdık. Yazmaya, talep etmeye de devam edeceğiz. Taa ki caydırıcı tarzda ağır cezalar gelene kadar. Hatta dar ağacı kurulana kadar. Eskisi gibi, çocuklarımız sokaklarda korkusuzca oynayanaya, bayramlarda kaygısızca yine şeker toplamaya gidene kadar.

Toplum olarak herkes bu suçların ağır yaptırımlarla, misal kısasla cezalandırılmasını beklerken, herhangi bir sonuç alınamazsa; iş vatandaşın suçu cezalandırılması durumuna dönüşecek. Öyle ki bu durum olağanca sıkıntı verici, hukukun ve adaletin arka plâna düşmesidir. Bu şekilde sokaklarda verilecek hüküm, İPİN ELDEN KAÇMASINA VE ADALETE OLAN GÜVENİN SARSILMASINA doğru sürükleyecektir halkı! Herkes birilerinin cezasını kendi vermeye kalkışacak ve belki de yanlış anlaşılan durumlarla yargısız infazlar olacak. Böyle bir durumda HUKUKUN değeri bir kez daha anlaşılacak ama iş işten geçmeden.

ADALET GECİKMEZ TEZ VERİLMELİ.

Yine bir küçücük yavrunun kanlar içindeki resmini görmeden, halkın ayarı bozulmadan. VE İPİN UCU KAÇMADAN...