Dünya tarihinin en acımasız,  en dehşetli, en büyük kara, deniz ve hava savaşlarının birlikte yaşandığı muharebe, Çanakkale Savaşı’dır. 

1915 yılında, Çanakkale’de, tarihte eşi- emsali az görülen bir zaferle salibin orduları bozguna uğratıldı,  bir destan yazıldı. Bu destanı Türkler yazdı.

Atalarımız, Allah yolunda, mukaddesat uğrunda, İ’lâ-yı kelimetullah için savaştılar; Din-i Mübin-i İslâm için canlarını feda ettiler, şehadet şerbetini içtiler, bir hilâl uğruna güneş olup battılar.  İman dolu göğüslerini siper ederek şehadetleri dinimizin temeli olan ezanımızı susturtmadılar, bayrağımızı indirtmediler,  mabetlerimize namahrem eli değdirtmediler. Türk’ün varlığını, İslâm’ın izzetini korudular. Müslüman Türk’ün haysiyet ve şerefine halel getirmediler.

Çanakkale;  işgale karşı savunmanın,  birleşik düşman ordusuna tek başına karşı koymanın,  modern top tüfek ve her türlü silaha karşı taşla, değnekle savaşmanın, teknolojiye karşı imanla mücadelenin adıdır.

Çanakkale; ölümün, ölümün üzerine yürümenin; yürürken gülmenin, gülerken Allah’a kavuşma sevincini yaşamanın; Allah’a kavuşurken aguşunu aşmış bekleyen Hz. Peygamber’e ulaşmanın; Onun mübarek ruhu ile selamlaşmanın adıdır. Şehit olmanın, kolsuz-bacaksız kalıp gazi unvanı almanın adıdır.

Çanakkale;  gönderi “Hilâl” olan tuğu zafer burçlarına dikmenin;  Kürşat’tan Atatürk’e uzanan Türklük şuurunun;  Hilâl uğruna batan güneşlerin imanının; “Can sağ iken yurt vermeniz düşmana”  dedirten vatan sevgisinin adıdır.

Çanakkale, medeniyet denilen tek dişi kalmış  canavarın gırtlağını sıkmanın adıdır.

Asrın bütün teknolojik silahlarıyla donatılmış birleşik küffar ordusuna karşı  çocuk yaşta Anadolu köylerinden gelip etten ve kemikten bir duvar örerek eski silahlarla vatan savunmasına katılan ana kuzularının aslanlaştığı yerin adıdır Çanakkale.

Evet… Çanakkale, Müslüman Türk’ün  Haçlı ordusunu yer ile yeksan etmesinin adıdır. Vatan ve din uğruna cam-ı şehadeti nuş etmenin adıdır.

Çanakkale; imanları, idealleri, azimleri, gayeleri bir olan arslanların birlikte can verdiği mekânın adıdır.

Anadolu’nun her evinden; Rumeli’nin her köyünden; Edirne’den Kars’a, Üsküp’ten Kosova’ya,   Kerkük’ten Musul’a, Bağdat’tan Şam’a Osmanlının her beldesinden bir hilal uğruna nice güneşlerin battığı beldenin adıdır Çanakkale.

Ve...  Ve…  Evet… Çanakkale,  Hz. Peygamber’in Türk’e zafer tacı taktığı yerin adıdır.

Mehmet Akif’in:

“Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker,

“Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.

“Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi,

“Bedrin aslanları ancak bu kadar şanlı idi.” diye ifade ettiği zaferin adıdır Çanakkale.

Çanakkale’de, Tanrı’nın “askerim” diye yarattığı asil bir milleti tarih sahnesinden silmek isteyen küffar ordusu ile Allah’ın Ordusu karşı karşıya gelmiş,  bir ölüm kalım savaşı yaşanmış ve Türkler muzaffer olmuştur.

Dünya tarihine  bir dönüm noktası koyan Çanakkale savaşlarında şehit olan ve gazi olarak yurtlarına  döndükten sonra Rahmet-i  Rahman’a kavuşan tarihin şanlı evlatlarını anmak,  hatıralarını  saygıyla yad etmek, onlara cani gönülden Fatihalar ithaf etmeyi görev saymalıyız.

Müslüman Türk’ün Kâbesi Arap yarımadasında, türbesi Gelibolu yarımadasındadır.

“Ey şehit oğlu şehit isteme benden makber

“Sana aguşunu açmış duruyor peygamber”

Diyor  M. Akif.

Kucak açan Hazreti Peygamber’e koşanların duası: Tanrı Türk’ü  vatansız,  bayraksız,  ezansız, hürriyetsiz bırakmasın!..