Son zamanlarda  bu cenaze pidesine yapılan yorumlar çığırından çıktı desem yeridir. Bir Müslüman olarak artık her platformda açıklama yapmak lüzumu hissediyorum. Bizim dinimizde cenaze sahibinin yemeği yenmez mekruhtur. Ama cenaze evinde ikram olunan yemek yenir. Cenaze evine yemek götürme geleneğimiz de bu yüzden var zaten. Taziye üç gün… Çevremizde bir insanımız vefat ettiğinde üç gün yakın akraba eş dost arkadaş komşular bu vazifeyi yerine getirirler. Vazife diyorum çünkü bir yakınımızı kaybettiğimizde mevtaya karşı son vazifelerini yerine getirmek için uzak yakın mesafelerden onlarca insan bir anda toplanıverir cenaze evinde. Bunlardan kimi yaşlı kimi hasta kimi belki şehre hatta ülkemize ilk defa geliyor! Bazılarının şekeri tansiyonu var  ama utandığından ayılıp bayılıncaya kadar bir şey isteyemiyor. Sorarım size suç mu? Kabahat mi? Ne yapsın bu insanlar cenazeyi bırakıp lokantaya mı gitsinler? Ölüm her canlının mutlak yaşayacağı gerçek. Bir gün mutlaka bizim de evimiz bir cenazeye ev sahipliği yapacak. Bunu düşünerek atalarımız yüzlerce yıldır bu güzel geleneğimizi devam ettirmişler. Son zamanlarda bu yemek olayı pratik bir ikram oluşundan dolayı pideye dönüştü. Acaba bu ince davranışa karşın cenazeye pide yemek için gelenler var gibi çirkin ithamlarda bulunmak nasıl bir görgüsüzlük? Nasıl bir cehalet? Bizim toplumumuz da bildiğimiz gördüğümüz yaşadığımız bu vazife yakın akrabalar, bazen dernekler, konu komşu, arkadaş tarafından yerine getirilir. Zamanı geldiğinde kim olduğuna bakmadan yakınlarınızda bir cenaze olduğunda sizde vazifenizi yaparsınız. Karşılık beklemeden yalnızca Allah’ın rızasını umarak. Hatta artık pek çok yerde cenaze defnedildikten sonra belediyeler yemek vererek bu vazifeyi yerine getiriyorlar. İyi de yapıyorlar. Çok doğru düşünülmüş bir uygulama. Üzülerek belirteyim bir yakınınızı kaybetmişsiniz de cenaze yemeği gibi bir saçmalıkla uğraşıyorsanız bu birincisi mekruhtur. İki, siz bununla uğraşırken etrafınızda seyirci kalan kimseler varsa siz yanlış yerdesiniz. Bu onların da adına utanç verici bir şeydir. Yakın akrabalar yapmadı. Konu komşu yapmadı. Oturduğunuz muhitin cami cemaati yapmadı. Hani şimdi var hemşehrilerinizin, köylerin, şehirlerin dernekleri de yapmadı! Hayal dahi edemiyorum. Kuzum siz hangi ülkede yaşıyorsunuz? Kendi toplumuna yabancı, isimlerini bile Türkçe yazamayan  komedyenlerin uydurduğu sanal Türkiye'de mi? Şimdi öncelikle yeri gelmişken yakınlarımı kaybettiğimde vazifelerini yerine getiren ve bana böyle düşündürten tüm yakınlarıma çok teşekkür ederim. Özelliklede komşuların çok güzel organize olmuştu diye taziye için gelenlerin takdirini kazanmış eski komşularıma, Bahşılı’dan Başpınar’a nezaket gösterip yemek getiren şimdiki komşularıma… Kendi kayınpederinin cenazesinde "Ben cenaze sahibi sayılmam ekonomik durumumda iyi pideyi ben yaptırayım" diyerek nasıl yapabilirim düşüncesiyle hareket ederek iyi örnek olan aile büyüklerimize… (Allah başımızdan eksik etmesin.) Keza üstüne vazife edinmeyen yakın akrabayı "Siz cenaze sahibi değilsiniz. Cenaze sahibi cenazenin hane halkıdır. Siz yemek yapabilirsiniz” diye münasip bir dille uyaran çok kıymetli aile büyüklerimizi de… Şimdi! Bu üç günden sonra o ruh haliyle insan elbette gidenin arkasından bir şeyler yapmak istiyor. İnsan daha bir farkında oluyor bu yalan dünyada misafir olduğunun. Hayat, yaşadığımız anlamsız çekişmeler, kıskançlıklar, haksızlıklar, yolsuzluklar, hırsızlıklar daha bir anlamsızlaşıyor. Hepimiz başkasının evinde baş köşeye oturmak için kavgaya tutuşan misafirler gibiyiz. Mülkün ebedi sahibi bizi affetsin. Karınca kararınca eşe dosta hısıma, hasıma bir aradayken yemek vermemiz bu yüzden... Bu kadar insanı bir daha nasıl bir araya getirebilirim ki? Öyleyse doğru zaman. Şimdi "Allah’ını seven misafirine ikram etsin" diye buyuran Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in sünnetine uyarak ikramda bulunalım diye düşünüyor insanlar. Mantık bu! Zaten geleneklerimizin çoğu bizler farkında olmasak da Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’in sünnetlerinin gündelik hayatımıza yansımış hali. Farz mı? Vacip mi? Zorunlu mu? Hayır!. Gücünüz varsa, içinizden geliyorsa kaybettiğiniz yakınınıza bir veda mahiyetinde yaparsanız güzel bir davranış. Yapmazsanız kınanmazsınız, kınanmamalısınız. Hele ki gücünüz yetmediği halde oraya buraya borçlanarak böyle bir yemek yedirmenin ne dinimizde ne töremizde yeri var. Cenab-ı Allah’ta razı olmaz zaten. Tıpkı rahmetlinin dünya kadar malına mirasçı olup arkasından yaptırdığınız üç kuruşluk pideyi, ağlaya sızlaya sanal alemde bütün dünyanın gözü önünde dinimizi, Müslümanları küçük düşüren paylaşımlarınızdan razı olmayacağı gibi…