Öğretmenlik mesleği denilince muhakkak herkesin söyleyeceği birkaç cümlesi vardır. Hangi yaşta olursanız olun  illaki bir öğretmenin rahle-i tedrisinden geçmişsinizdir. Hele birde konu ilkokul öğretmeni ise yaşınız kaç olursa olsun hatıralarınız hala canlıdır.

Ben de bir öğretmen olsam da  ilkokul öğretmenliğinin başka bir dünya olduğunu özel ve çok önemli olduğunu ifade etmem gerekir. İlkokul öğretmenimiz,  ilk öğretmenimiz bize temel bilgileri vererek hayatımıza  şekil veren kişidir.

İlkokul öğretmeni bir diğer ifade ile sınıf öğretmeni örnek olacak bir yaşam ve hayat tarzını ortaya koyan kişidir. İyi örnek, bakımlı ve temiz, Sözel ve sayısal düşünme yeteneği olan, öğrencilerin duygularını anlayabilen kişidir.

6-10  yaş arası çocuklar rol model ararlar. Bunun bir kısmını aile karşılasa da önemli bir kısmını öğretmenler  tamamlar. Aslında öğrenci üzerinde olumlu yada olumsuz örnek teşkil edecek yeğane şahıslardan biridir.

Öyle önemli ki ilkokul öğretmeni adeta bizi yoğuran kişidir. Öyle ki Öğretmenimizin yazısı güzelse bizimde güzel oluyor. Hayata pozitif gülerek bakan bir öğretmen ise bizi de kendisi gibi pozitif yapıyor.

Maalesef son dönemlerde eğitim politikamız yerle bir olmuş, özellikle eğitimin temel taşları ve olmazsa olmazı olan öğretmenlerimiz küstürülmeye başlanmıştır. Öğretmen dostlarımızın özellikle “Öğretmenlik mesleğinin bir uzmanlık mesleği olduğunu ifade ederek hiç kimse bize işimizi öğretmeye kalkmasın” sitemleri ile karşı karşıya kalıyoruz. Eğitimden anlayanın da anlamayanın da öğretmenin işine burnunu sokması bu mesleğin onurunu zedelemektedir.

Eğitim için mekan, kırtasiye, sınıf tahta,  teknolojik bir çok aletin yanında, çağlar boyunca vazgeçilmez olan insan unsuru öğretmen olmuştur. O halde öğretmene gereken değeri vermeliyiz. Bu değeri maddi ve manevi olarak göstermek mecburiyetindeyiz. Eğitim ordumuzun içinde birbirinden kıymetli, geleceğimizin mimarları, insan ustaları, bilgili, görgülü, şahsiyetli binlerce öğretmenimizin varlığı bizi hala geleceğe dair umutlandırmaktadır.

Mesleğini aşk ile yapan çok sevdiğim bir öğretmen arkadaşımla sohbet ederken öğretmenlik mesleği ile ilgili söyledikleri beni çok etkilemişti. “Sınıfın kapısını kapattığımızda artık sınıf bizim dünyamız, ders; zamanın durduğu, dış dünyadan koptuğumuz bir zaman dilimi biz bu zaman dilimine “kutsal zaman” diyoruz. Çocuklarımızın masumiyeti, söyledikleri ve yaptıkları her şeyin gerçek oluşu bu mesleği daha anlamlı hale getiriyor” demişti.