Eğitim, öğretim hayatımın yirmi dördüncü yılında aynı şevk ve heyecanla derse giriyorum. İnsanlığı, memleketi, geleceğimizi kurtaracak gençlerin yetişmesinde katkıda bulunabilmek amacı ile en iyi yaptığım şeyi, öğretmenliği o kutsal vazifeyi yapmaya gayret ediyorum.

Hele bir de Tarih öğretmeni olunca yükümün birkaç kat daha arttığını hissediyorum. Geçmişimizi öğretmenin yanında milli, manevi değerleri kazandırmak gibi önemli bir sorumluluğumun da olduğunu düşünüyorum.

Gençlere Tarih öğretmeye çalışıyoruz. Her şeye rağmen Milli Eğitim Bakanlığına,  ÖSYM’ye,  sosyal medyaya rağmen.

Sekizinci sınıfa kadar Atatürkçülüğün öğretilmediği, 9-10-11nci sınıflarda Tarih dersinin seçmeli olduğu bir ülkede inançla ve de direnerek tarihimizi öğretmeye çalışıyoruz.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ten bahsetmeyen, Milli mücadeleyi yok sayan bir anlayış, bu kutsal vatanın kurtarılmasında ve bu devletin kurulmasında emeği geçen bu uğurda gazi olan ve şehit düşenleri yok sayan, anmayan bir duayı bile esirgeyen anlayışa rağmen tarih öğretmeye çalışıyoruz.

Tarih dersini öğretmekte ki amacımız  çocuklarımızın geleceğine yön vermesini bilmesi, muhakeme gücünü artırması ve gireceği sınavlarda başarılı olmasıdır. Ama bunlardan daha da önemlisi Tarih şuuru ile birlikte vatan, millet, devlet ve bayrak sevgisini vermektir.

Orta Asya bozkırlarında özgür ruhlu birer Kartal gibi uçacak gençler yetiştirmek için

Bilge Kağan gibi Türk olmak,

Kutluk Kağan gibi özgür olmak

Hoca Ahmet Yesevi’yi görüp Müslüman olmak için

İslam güneşiyle aydınlanan Satuk Buğra Han gibi ibadet etmek

Haçlı sürüleri ile canhıraş mücadele eden II.Kılıç Arslan’ı

Kızıl Elma’ya yürüyen Alperenleri takip etmek için

Mustafa Kemal’i tanımak

Milli mücadele ruhu ile Kuvayı milliyeci olmalarını sağlamak

Dahili ve harici bedhahlara karşı uyanık olmaları için çalışıyoruz.

Evet, her şeye rağmen Yunus gönüllü, Fatih yürekli, Mustafa Kemal ruhlu gençler yetiştirmek için bir o kadar kıymetli öğretmenlerimiz ile birlikte Türk gencini, Türk gibi yetiştirmek gayreti taşıyoruz.