Toplum olarak, gerek bireysel, gerekse kurumsal alanda bir türlü vazgeçemediğimiz, saplantı hâline gelmiş takıntılatımız var malesef.

    Gelebilecek herhangi bir zarara, bir  tehlikeye karşı, ya hiç önlem almıyoruz yada yok sayıyoruz. Bile bile hazin sonucu bekliyoruz öylece. 

    İllaki ağır bir hasar, ölüm yada ciddi bir durum yaşanana kadar...
" Kötü birşey olmaz" düşüncesindeyiz, her zaman.

    Olumsuzlukları yaşasak bile tedbirsizlik yüzünden tekrar aynı durumlar yeniden başımıza geliyor.

    Hiç düşündünüz mü, işyerlerinde "iş hekimi" bulundurmak zorunlu iken, her gün canını emanet ettiğimiz çocuklarımızın, gittikleri okullarda neden bir sağlıkçı yok ?

    Çocuğumuz teneffüs saatlerinde düşüp kafasını bir sıraya çarpsa, yediği bir gıdadan zehirlense, ani bir kalp krizi geçirse veyahut ateşi yükselse.... 

O esnada, kim ve nasıl müdahale edecek?
HİÇ DÜŞÜNDÜNÜZ MÜ?!

    Defalarca okullarda benzer vakalar da bir çok kez yaşandı üstelik. 

--İki sene evvel, ilimizde bir okulda temizlik malzemesinden kaynaklanan toplu zehirlenme meydana geldi. 
--Yine başka bir okulda öğrenci kalp krizi geçirdi yaşamını yitirdi.
--Diğer bir okulda havale geçirdi.
--Ve son günlerde de okul kantininden yenilen şırınga biçiminde bir gıda, bir öğrencinin ölümüne sebebiyet verdi.

    Peki müdahale edilebildi mi?
Ya da ne şekilde, ne derece müdahale edilebildi?

    Okullarda ilk yardım eğitimi sık aralıklarla verilebiliyor mu?

    Okullarda öğretmenler ilk yardım hususunda ne kadar tecrübe ve bilgiye sahipler?

    İlk yardım hususunda hangi noktada olduğumuz, bilgi noksanlığımız, ülkeyi ayağa kaldıran Emine Bulut vahşetinde, hayatını kaybettiği esnada, yapılamayan ilk yardımla alenen ortaya çıkmıştı.

****

Esasında bu hususların hepsi, başlı başına ciddi bir durum.

--Okullarda en az bir sağlıkçı ve sağlık odası bulundurulması kesinlikle şart olmalı.
--Ders müfredatında, haftada 1 saat dahi olsa, ilk yardım dersleri eklenmeli.
--Öğrenci ve öğretmenlere ayda 1 veya 2 defa konferans şeklinde uzman psikolog tarafından psikolojik terapiler verilmeli.
--Okul kantinleri kesinkes sürekli gıda denetimine tabi tutulmalı ve cips, kola gibi sağlıksız ürünlere orada yer verilmemeli.

    Belki basit, sıradan gibi düşünüp, gözardı ettiğimiz bu sorunlar, esasında yıllarca çözülmeyi bekleyen, ama derinden kanayan bir yaramız. Üstelik büyük bir ivedilikle çözülmesi gerekiyor.

Unutmamak gerekir ki; büyük sorunlar, küçük belirtilerle başlar...