Türkiye’de öğretmenlik mesleği 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanununda şu şekilde tanımlanmaktadır: “Öğretmenlik, devletin eğitim-öğretim ve bununla ilgili yönetim görevlerini üzerine alan özel bir ihtisas mesleğidir.Öğretmen, en genel tanımıyla, öğrenmeye rehberlik eden kişidir.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün tabiri ile “Gelecek kuşaklar onların eseri olacak” lakin bugün işler hiç de öyle değil  maalesef.

Örgün eğitim kurumlarında görev yapan öğretmen sayısı 2018-2019 eğitim öğretim yılında 1 milyon 77 bin 307 oldu. Bu öğretmenlerin 907 bin 567'si resmi okullarda, 169 bin 740'ı özel okullarda görev yapıyor.Öğretmenlerin 51 bin 143'ü okul öncesi eğitimde, 300 bin 732'si ilkokulda, 354 bin 198'i ortaokulda, 371 bin 234'ü ortaöğretimde çalışıyor.

Bu kadar kadrolu öğretmenin yanında 80 bin civarında ücretli öğretmen şu anda Milli Eğitim bakanlığına bağlı okullarda  derslere girmeye devam ediyorlar.

Bu şartlarda Türk eğitim sistemine katkıda bulunan Öğretmenlerimizi statülerinde ki farlılıklar gittikçe içinden çıkılmaz hal almaktadır.Günümüzde eğitim sistemi içinde öğretmenlerimiz, kadrolu öğretmen, sözleşmeli öğretmen, ve ücretli öğretmen çalışmaktadır.

Ücretli öğretmenler haftada en fazla 30 saat derse girebilmektedirler. Bir ders ücreti karşılığında 17,22 ₺ ücret almaktadırlar. Haftada 30 saat derse giren bir ücretli öğretmen 2.066 ₺ almaktadır. Yani alabildikleri en yüksek ücret asgari ücretliden daha düşüktür.

Ücretli öğretmenlerimiz bu maaşla nasıl ev geçindirecekler, kendilerini nasıl derse verecekler bilemiyoruz. Dahası sorumlulukları kadrolu bir öğretmenile  aynıdır. Bunun yanında bazı kadrolu öğretmenler tarafından hor görülmeleri ve ikinci sınıf muamele yapılmalarını da saymıyorum.

Ücretli öğretmenler çoğu zaman kadrolu öğretmenin gitmediği köye giderek görevini hakkıyla yaparlar.Kadrolu öğretmen yıl ortasında tayin olur onun yerine derse girerler. Yerine kadrolu öğretmen atanır, hemen görevine son verilir,seslerini çıkarmazlar. Çoğu zaman en kötü programlar, en sıkıntılı sınıflar onlara verilir. Buna rağmen eğitimin aksamaması için ellerinden geleni yaparak eksiklikleri giderirler. Ama gösterilen değer ve aldıkları ücret maalesef aynı oranda değildir.

Milli Eğitim sisteminde ücretli öğretmenlik bir nevi taşeron sistemine benzemekte ve emek sömürüsü yapıldığını düşünerek derhal bu sistemin kaldırılmasının doğru olacağını düşünüyorum. Devletin öğretmene ihtiyacı varsa kadrolu olarak almak en iyi çözümdür.

Bu günlerde bir de Corona virüsü sebebi ile tatil edilen okullarda kadrolu öğretmenler maaşlarını alırlarken ücretli öğretmenlerin ders ücretlerinin ödenmeyeceğini öğrendik. Bunun büyük bir haksızlık olduğu bir gerçektir. Bu durum ücretli öğretmenlerimizin suçu değil, bu sebeple ücretlerinin ödenmesi gerekmektedir.

Evinin iaşesini girdiği derslerden çıkaran ücretli öğretmenlerimiz şimdi evlerine nasıl ekmek götüreceklerini kara kara düşünmeye başlamışlardır.