Karantina günleri daima dışarıda olanlar için aslında zor ve sıkıntılı bir süreçse de kamu spotlarında “Evde hayat var” ifadesi de bize uydu doğrusu. Memleket ve dünya için sıkıntılı bir süreç olması sebebi ile her ne kadar çok da rahat olamasak ve içinde bulunduğumuz duruma üzülsek de  dinlemek ve  okumak ve araştırmayla dolu günlerimiz hızla geçmektedir.

Sosyal medya’da gördüğüm Bedri Rahmi Eyüpoğlu’nun “Türküler Dolusu” isimli şiirinde ki

“Memleket ahvalini onlardan sor

Kitaplarda değil, türkülerde ara Yemen'i”

Adlı dizeleri okuyunca birden bire aklıma türkülerimiz ve Türk’ün yaşadığı coğrafya yani Misak-ı Milli geldi.

“Havada bulut yok bu ne dumandır                                         
Mahlede ölü yok bu ne figandır
Şu Yemen elleri ne yamandır” Türküsü vatan Yemen’i hatırlattı.

Kırmızı gül demet demet
Sevda değil, bir alamet
Balam nenni, yavrum nenni,
Gitti gelmez ol muhannet,
Şol Revan'da balam kaldı, 

Yavrum kaldı. Bu güzel Erzurum türküsünde ki Revan hepimizin bildiği gibi Ermenistan’ın başkenti Erivan’dan başka bir yer değil..

“Selanik içinde selam okunur
Selamın sedası bre dostlar cana dokunur”

Gazi Mustafa Kemal’in memleketi olan vatan Selanik aklıma geldi bu türküyle

Altın hızmav Mülayim
Seni haktan dileyim
Yaz günü Temmuzda
Sen terle ben sileyim’i dinlerken Kerkük aklımdan çıkar mı hiç?

“Tuna nehri akmam diyor

Etrafımı yıkmam diyor

Şanı büyük Osman Paşa

Plevne’den çıkmam diyor” marşı ile buruk bir onur duymamak, daha bir asır önce bu vatan toprakları için can verdiğimizi unutmak mümkün mü?  

Evet Türk’ün toprağını türkülerle gezmek mümkün, Türk’ün sınırlarını çizmekte en doğrusu bu olsa gerek.

Çünkü, türkülerimiz aynı zamanda bizim milli hafızamızdır.

Türk, türkülerle ağlamış, türkülerle gülmüştür.

Çünkü Türk binlerce yıldır felaketlerini, göçlerini, ayrılığını, sevdasını, acısını, tatlısını türkü ile anlatmıştır. Bunun için Türk Türkü söylemez, Türkü çalmaz, Türkü yakar..

Türküsüne sahip çıkan Türk’üne de sahip çıkacaktır.