Merhaba,

Gönülden gelen, çıkarsız, beklentisiz, eskilerin de dediği gibi şöyle ''özden'' bir merhaba ile selamlıyorum tekrardan hepinizi. Aynı geldiği ilk gün “Merhaba ya şehr-i Ramazan Merhaba'' dediğimizdeki mutluluk ve heyecanla ugurladığımız Ramazanın bereketi ve rahmetiyle selamlıyorum sizleri,

Her ay kıymetlidir lakin Ramazan-ül Muazzamda bambaşkaydı. Onun kadar yumuşak geleni yoktu. Recep celallidir mesela... Zilhicce zordur, Muharrem’in tecelliyatı ağırdır. Ramazan-ı muazzam ise çok kıymetliydi bizim için.

Hem afiyetle, hayırla geldi gönlümüze. Şöyle bir hoş ediverdi. Aç kaldık ama iftarla açlığın lezzete bürünüşünün güzelliğine şahit olduk. ,Susuz  kaldık ama iftarla suya kanmanın keyfini güzel bir şekilde yaşadık,tüm bunları paylaşmanın güzelliği içinde dolu dolu bir ay geçirdik. Sahuru ayrı, iftarı ayrı bereket, gündüzü ayrı güzel ,gecesi ayrı güzel,renkleri bile ayrı ayrı canlı güzeldi, ibadetlerimiz de mana kazandı. Öyle bir ay yaşadık ki, ibadet edersin güzel,edemezsin uyur kalırsın ,uykusu damağında ayrı güzel.Allahu Teala’nın rahmetinin bizi kuşattığı bir ay öyle ki Allah(cc) bir kere bir an rahmet etse yağdırır geçer, affettim der olur biter, ona zor mu var? “Ol”dedimiydi  oluverir, vermeyi de çok sever, vermeyi istemeseydi istemeyi vermezdi. Verdiği kulu içinde çok şey değişir. Rahmetle, bereketle, mağfiretle dolu bir ay yaşadık ve sonu cehennemden azat olmakla müjdelendik.Bayramımızı evimizde ellerde berat ile kendi kendimize geçirdik. Aynı zamanda bayramlaşma, barış ve af ayı olan günleri yaşadık

Hepimiz çok eskideki mübarek ramazan günlerini konuştuk. Bu sene geçen yıl ki Ramazan’ı Şerifi bile iyice arar olduk. Bu sene ki  hiçbirine benzemedi çünkü ,o çok özlediğimiz hasretini çektiğimiz Kâbe’yi Muazzama ’da kılınan teravihler, edilen toplu dualar da yoktu. Bir çoğumuzun canlı şahit olduğu bir çoğumuzunda ekranlarda gördüğü Mültezemde , Kabe’nin eşiğinde üst üste sümbüller gibi asılı dua eden insanlarda yoktu .Ah keşke! bu Ramazan’da orda olsaydık ta asılsaydık kapısına sümbüller gibi eşiğinde yalvarsaydık “Kulum de! gitmem! Kulum de! gitmem! “diye ...yalvaramadık, yüz süremedik.

Evet o günler geçti, Ramazan bitti. Peki kazandığımız değerleri ne yapmalıyız.

Her güzel şeyin sonu olduğu gibi Ramazan’ı şerifinde sonu geldi bitti gitti. Ama biz halen imtihanın içindeyiz. En değerli günleri “Kadir Gecesi “ni yaşadık. Sırf Allah(cc) için tutulan, ruhu Allah’a yükselten oruçla, bu güzel ayın tüm zorlukları sonucunda yüce Allah’ın bize bütün manasını indirdiği bizim de Allah’ın kadrini ve kıymetini bilmemizin gerektiğini idrak ettiğimiz gecede kazandıklarımızı devam ettirmeliyiz.  Bir gün Hz Mevlana’ya biri yanındaki şahsı işaret ederek şöyle der;

-Bu adam Kuranı çok iyi biliyor, her kelimesinin nerde geçtiğini bilir bakın sorun.

Hz .Pir tebessümle

-Ne güzel, cevizi saymayı öğrenmiş inşallah bir gün kırıp yer , hakikatine de ulaşır ,der.

Her insanında hayatında bir Kadir gecesi vardır, olmalıdır.İnsanın ahlakını tamamlayarak kemale erdiği, kâmil insan olduğu.Bunun işareti olarak Kuran ile irtibatımız devam etmelidir.

Ramazan sonrası kaybedenlerden olmayalım,

Kazandığımız güzel hasletlerin devamı dileğiyle...