Bir gemiden yazıyorum bu satırları

Anne, Baba

Büyüdüm ben

Büyüdüm mü ben?

Dün güvertede koşuyordum

Sanki evimizin önünde koşan o çocuk varya

Başar aynı ben

Gemi koştukça bende koşuyordum

Üzerimde bol gelen bir kaptan üniforması ilk kez giydim

Ağladım

Terzi çok uzaklarda

Ruhuma bol gelen yerleri daraltırdı oysa

Bol geliyor baba bu elbise bana

Anne nasılsın uzaklarda

Sevdiğim kız çok uzaklarda

Benim gözlerine bakmaya kıyamadığım sevgiliyi

İstemeye geleceklermiş

Şimdi gözyaşlarımı silip vardiyama çıkmam için son beş dakika

Kaptanlar ağlamaz

Şimdi ben bu gemiyi hangi limana sürüyüm

Hangi limana sürgünüm sevgili

Sensiz ben sürgünüm

Kömür rengi gözlerinden, saçlarından

Ellerinden

Yoksunum

Her şeyi kaybettim sevgili

Sensizlik denizinde kaptan olsam

Ne yazar şimdi

Şimdi gözyaşlarımı silip vardiyama çıkıyorum

Kaptanlar ağlamaz

Sevgilim

Başar Özdemir