Bir gemiden
yazıyorum bu satırları
Anne, Baba
Büyüdüm ben
Büyüdüm mü
ben?
Dün
güvertede koşuyordum
Sanki
evimizin önünde koşan o çocuk varya
Başar aynı
ben
Gemi
koştukça bende koşuyordum
Üzerimde bol
gelen bir kaptan üniforması ilk kez giydim
Ağladım
Terzi çok
uzaklarda
Ruhuma bol
gelen yerleri daraltırdı oysa
Bol geliyor
baba bu elbise bana
Anne
nasılsın uzaklarda
Sevdiğim kız
çok uzaklarda
Benim
gözlerine bakmaya kıyamadığım sevgiliyi
İstemeye
geleceklermiş
Şimdi
gözyaşlarımı silip vardiyama çıkmam için son beş dakika
Kaptanlar
ağlamaz
Şimdi ben bu
gemiyi hangi limana sürüyüm
Hangi limana
sürgünüm sevgili
Sensiz ben
sürgünüm
Kömür rengi
gözlerinden, saçlarından
Ellerinden
Yoksunum
Her şeyi
kaybettim sevgili
Sensizlik
denizinde kaptan olsam
Ne yazar
şimdi
Şimdi
gözyaşlarımı silip vardiyama çıkıyorum
Kaptanlar
ağlamaz
Sevgilim
Başar
Özdemir