Anadolu Aleviliğini etkileyen ve Muharrem ayında 12 imamlar için tutulan orucu esas kılan Kerbela Katliamıdır. Matem Orucunun su içilmeden tutulması, katliamı protesto nitelikli yas orucu olarak bilinmesi ve tutulurken, Hz. İmam Hüseyin ve kerbela şehitleri için niyetlen ilmesi bunu göstermektedir. Pişirilen Aşure ise Zeynel Abidin'in sağ kalmasına atfen şükran niteliğin dedir. Ehlibeyt soyunun devam etmesinden dolayıdır. Aşure bir tatlı değil lokmadır, birlikte tüketilir, yaşlı ve hastalara komşulara ikram edilir. Zalimle, mazlumun karşı karşıya geldiği günlerdeyiz, Kerbela da Hz. Hüseyin’in yol arkadaşlarıyla beraberiz. Sevgi ve saygıyla andığımız İmam Hüseyin darındayız. İmam Hüseyin deyince hep aklımıza- zalime boyun eğmeyenler gelir. Onun: “Zalimin zulmüne karşı çıkmamak, mazluma yapılacak en büyük kötülüktür. Ben zalimlerle birlikte varlık içinde yaşamayı alçaklık, zalime karşı gelerek bulacağım ölümü ise yücelik sayarım.” Sözü, insan olmanın, erdemli, vicdan sahibi olmanın gereğidir.

   İmam Hüseyin’i ve Ehlibeyti sevenlerin hepsi bilir. Bundan 1340 yıl önce,  680 yılının muharrem ayının onuncu günü- Ekim ayında, yezit in baskı ve zulmüne karşı mücadeleyi örgütlemek için Küfeliler in daveti üzerine, Küfe ‘ye gitmek için yola çıkan İmam Hüseyin'in yolu, Yezidi’n kuvvetleri tarafından Kerbela’da kesildi. Günlerce süren kuşatmada İmam Hüseyin ve Yoldaşları, yakınları kadın ve çocuklar aç ve susuz bırakıldı. Esir alınan kadın ve çocukların Şam da yezidin sarayına götürüldükleri bilinmektedir. Kerbela’da yetmiş iki Şehit-i Şühedanın kanını akıtan Emevi zihniyetini ve yezit i lanetliyorum. Yezit, Hz. Hüseyin'den kendisine biat etmesini istiyordu. Muaviye’nin ölmeden önce oğlu yezidi veliaht ilan etmesi Hz. Hüseyin’in hayatında bir dönüm noktası olur. Hilafetin saltanata dönüşeceğini gördüğü için. İmam Hüseyin Muaviye’nin bu uygulamasına karşı çıkar, Emevilere karşı mücadele edilmesi gerektiğini düşünerek, şiddetle eleştirir. Ve tüm baskılara rağmen, Yezide biat etmenin, zulme boyun eğmek olduğunu biliyordu. Hz. Hüseyin boyun eğmedi, Yezidin biat etmesi karşılığında sunduğu tüm teklifleri reddederek, Yezit firavunuyla uzlaşmadı. Birlikte geldikleri tüm canlarıyla, yol arkadaşlarıyla Aç ve susuz bırakıldılar. Yezit’ in ordusuna karşı, 72 kişi öleceklerini bile, bile onurluca direnerek, savaşarak, 10 Ekim 680 yılında Hakk’a yürüyerek ölümsüzleştiler. İmam Hüseyin, zalim yezide biat etmemiş, doğru bildiği yoldan dönmektense, canını vermeyi uygun gören, tarihin en büyük yiğit, dürüst, onurlu Hz. Muhammet ile Hz Ali ye yaraşır asaletli insan olmanın gereğini yerine getirmiştir. Bu nedenle mazlumların kalbinde bir yiğitlik abidesidir. ker bela zalimlere karşı, ezilenlerin boyun eğmediği bir başkaldırının, direncin sesidir. Bu nedenlerden dolayı, Hz. İmam Hüseyin’i sevenler Kerbela’nın yıl dönümünde yas tutarlar. kerbela zulme, haksızlığa, adaletsizliğe karşı onurlu bir direnişin adıdır. Kerbela nın bize öğrettiği nerede ezilen varsa Onun yanında olmaktır. İnançları kimlikleri dilleri eşit yurttaşlık için demokratik hakları yok sayılan dünyanın neresinde olursa olsun soykırımdan geçirilmiş mazlum ve mağdur halkların acılarını paylaşmaktır. Mazlum insanların yüzleşme ve adalet girişimlerini, haksızlıkların, eşitsizliklerin ayrımcı, inkârcı yok sayma politikalarına karşı durmaktır.  Ehlibeyti ve imam Hüseyin’i seven tüm insanların yası matemlerini yerine getirdikleri bu günleri İnsanlığın bir daha böyle bir vahşeti yaşamamasını diliyorum.