Yüzyıllardır eğitim hayatı daima kendini yenilemekte ve değişime uğramaktadır. Gelişmişlik düzeyine ulaşmak ve dünyayı yakalamak hatta geçmek için de bu bir zorunluluktur. 

Tabiki özellikle 2020 yılının hızlı bir değişim gösterdiğini kabul etmeliyiz. Salgın hastalık sebebi ile  eğitim hayatımıza yeni kavramlar girdi. Uzaktan eğitim, Online, EBA, yüz yüze eğitim, Tablet gibi.

Tüm ülke olarak özellikle Öğretmenler, öğrenciler ve veliler bu eğitim sistemine alışmaya çalışıyoruz. Alt yapı problemlerinin olduğu bu  koşullarda, eğitimin çok zor yapılacağı aşikar. Yaklaşık 1.5 milyon öğrencinin bilgisayar yada tableti, bir milyon öğrencinin de internete erişiminin olmadığı açıklanan Türkiye’de okula dönüş, zorlu bir süreci işaret ediyor. Yapılan anketlerden anlıyoruz ki öğrencilerin yüzde 54’ü EBA’ ya erişememiştir. Yüzde 49’u ise cihaz veya internet sorunu ile karşı karşıya kalmıştır.

EBA’nın geçen hafta çökmesini “ilgi var” değerlendirmesi yapmak sayın bakanımızın soruna nereden baktığının en iyi göstergesi.

Bilgisayar ve interneti olmayan öğrencilerimiz azımsanmayacak kadardır. Üstüne birde okul çağındaki çocukların yüzde 5’inin evinde televizyon yok. Birde bunlara evinde çalışma ortamı uygun olmayan aileler düşünülürse eğim sistemimizde fırsat eşitliğinden söz etmemiz mümkün değildir.

21 Eylül itibari ile birinci sınıflar haftada bir yada iki gün okula gelmeye başladılar. Ancak İlkokul birinci sınıf öğrencisi salgından kendini nasıl koruyacaktır? Sınıflarda oturma düzenini sağlamak yeterli mi? Bu çocuk teneffüste nasıl korunacak. Tuvalette nasıl önlem alınacak? Okullarımız fiziki yönden buna uygun olmadığına göre sonuç da bu çocuklar birer taşıyıcı olacaklardır.

Mart 2020 tarihine göre, bugünkü durum daha korkutucu oldu. Mart 2020’de okulları kapattık ama şimdi açıyoruz. Salgın daha çok arttığına göre bu açılışın izahı nedir?

Yaz boyu okullarda fiziki değişime gidilmedi. Sınıflar, koridorlar, okul bahçeleri günün koşullarına göre düzenlenmedi. Öğrencilerimizin okula gidiş ve dönüşleri kolay olmayacaktır. Okul araçları ile giden o minicik çocuklardan mesafe, maske uyumu nasıl sağlanacaktır?

Biz bunları yazarken her gün de yeni bir gelişmenin olduğunu ifade edelim. MEB hergün yeni bir değişiklik yada karar açıklıyor. Onlarda ne yapacaklarını mı bilmiyorlar yoksa güncel gelişmelere göre karar mı almaya çalışıyorlar bilemedik.

Uzaktan eğitimin kesinlikle yüzyüze eğitimin yerini tutmayacağını herkes biliyor. Uzaktan eğitimden herkes mustarip, Öğretmen bu sistemde daha çok yoruluyor. Okul tarafından atanan dersleri ancak bağlanabilen öğrencilerle yapıyor. Ödev veriyor, ilk defa dersine girdiği öğrencileri tanımaya çalışıyor. Arkasından öğrenciler gerek watsapp gruplarından gerekse öğretmenin özeline attığı mesajlar ve  ödev kontrolleri öğretmeni normalden kat ve kat yormaktadır.

Birde MEB’in ek ders düzenlemesini günümüz olağanüstü dönem için güncellemelidir. Buna göre 15 saati doldurmak ve ek derse hak kazanmak mümkün değil. MEB ve herkes önce şunu bilmelidir ki öğretmenler 15 saatin çok üzerinde çalışmaktadır. O halde ne yapılmalı?

Yapılması gereken, yüz yüze eğitim yapılıyor gibi tüm öğretmenlere ders dağıtım çizelgesi hazırlanmalı ve ek ders ücretleri de bu çizelgeye göre verilmelidir. EBA’da birleştirilen sınıfların ücreti ayrı ayrı verilmelidir. Devletin sanki öğretmenin ek dersine göz dikmiş gibi algılanması hiç hoş değil ve devlet ciddiyetine de yakışmamaktadır.

Uzaktan eğitimden kıyafet satamayan esnaf, kırtasiye, servisçiler mustariptir.

Evde sıkılan çocuklarının gece gündüz bilgisayar oyunundan kafasını kaldırmamalarından  veliler rahatsız. En önemlisi çocuklar eğitim disiplini ve formasyonundan uzaklaşmaktadırlar.