Yükseklik korkusu ve uçağa binmek bende çok eskiden beri korkularımdan biriydi. Ne zaman yüksek bir yere çıksam başım bulanır, aşağılara gözlerimi kapatarak bakamazdım.

Uçağa binmenin ise benim için çok anlamsız ve kimselerin binmemesini düşünürdüm. Öyle ya ucu bucağı olmayan gökyüzünde bir arıza halinde tutunacağın bir dalın olmaması uçağa binmeyi pek mantıklı göstermiyordu.

Hatta milli Eğitimde uzun yıllar çalıştığımda sırf uçak korkusu yüzünden yurt dışı gezi imkânım olduğu halde katılamamıştım. 

Binmek için kendimi zorlasam bineceğim uçak çok kısa mesafeli bir uçuş yapmalıydı. Bana göre uçakla saatlerce yolculuk yapmak akıl işi değildi.

Kemal Sunal’ın uçak korkusu yüzünden kalp krizi geçirerek rahmetli olduğunu düşündüğümde bayağı etkileniyordum.

İl Genel Meclisi Üyesi olarak çalışırken Balkan Ülkeleri gezisi yapılacağı duyulunca çok heyecanlanmıştım. Bu benim için uçağa binme ve yurt dışı gezisi yapmam için son fırsat olabilirdi. Bu geziye katılmamla uçağa bineceğim gün heyecanlandırıyor, kafamdan zihnimden o anı bir türlü atamıyordum.

       Esenboğa Havaalanına geldiğimizde uçakların iniş ve çıkışlarını seyrettiğimizde, birazdan bizimde bu yükselen uçaklar gibi havalandığımızı düşünmek bayağı heyecan veriyordu.

Uçağa binmeden bir sakinleştirici hap aldım.

Uçak pistin başına varıp kalkış için start aldığında tüm kafile bana bakıyordu. Allah Allah herkesin bakışları arasında zere kadar heyecan duymuyordum. Uçağın içinde olduğum halde yerden uçağa baktığım kadar heyecanlanmıyordum. İstanbul Atatürk Havaalanından Kosova’nın Başkenti Biriştine Havaalanı’na bir buçuk saatte vardığımızda çok güzel bir yolculuğumuz olmuştu.                                                                          

Yaklaşık altı gece balkan ülkelerinin birçoğunu gezip Saray Bosna havaalanından İstanbul’a doğru havalandığımızda da sorunsuz bir yolculuk yapmıştık.

İstanbul’dan Ankara’ya bindiğimiz uçak daha İstanbul’un üzerindeyken büyük bir gürültü ile bayağı denge problemi yaşıyordu. Herkeste bir telaşın olduğu mırıldanmalarından belli oluyordu.

Böyle durumlar tam bir çaresizliğin olduğu zamanlar.

Az bir zaman dilimi geçmek bilmiyordu.

Pilotun ‘’Korkmayın bir hava burgacına girdik biraz sonra düzelir’’ demesi hepimize moral olup betimizin, benizlerimizin düzelmesine neden olmuştu.

Hemen birçoğumuzun korkularının olduğu şeyler vardır. Mesela bazılarımız yüksekten, bazılarımız karanlık ortamdan, bazılarımız kapalı yerlerden, bazılarımız ise yılandan, kurttan, böcekten, birçoğumuzun da çok farklı korkuları olabilir.

Korkularımızı yenmek için korkularımızın üzerine gitmeliyiz. Eğer birçok insan bizim korktuklarımızı zevk alarak yapıyorsa, bizimde yapabileceğimizi düşünerek hareket etmeliyiz.