İnsanı insan yapan, ne malıdır, 

ne şöhreti, nede zenginliğidir, insanı insan yapan, aklı, imanı:Allah korkusudur

malın gider, şöhretin biter, 

zenginliğinde gelip geçer, 

akıl insana yol gösterir, 

imanın seni üstün yapar, 

hele birde: Allah korkusu olur ise,

dünya sana gıpta eder, 

içindekilerini sana döker,

bütün insanlık seni tanır, 

yolda senin olur, yordamda 

senin olur, 

hayatın güzellikleri, gelip seni bulur.

              Ahmet   koç 

AĞLA GÖNÜL AĞLA

Ağla gönül ağla, içten ağla, 

hüzünlen derdine, sıkıntına,

geçmez dediğin ne günler geçti, 

bitmez dediğin ne dertlerin bitti,

zaman herşeye, olmuş iken ilaç, 

yaraların sarıldı, unuttun geçmişi, gelecekten beklentin, heva ile heves, 

zaman ne getirir, neyi götürür, 

oda bilinmez, 

dünya hali, bu deyip'de geçilmez,

ne dünün dünde kaldı, 

ne bugünün bugünde, 

yarına senedin yok, yaşayacağın bellimi, 

yarını bilmiyorsun'ki, çıkacağın bellimi.

                                 Ahmet  koç 

GÖKKUŞAĞI

Gökkuşağı, gökyüzünde yedi renk, 

hepsi bir birine denk, ahenk,

uyum içinde göze hitap eden, 

en güzel örnek, 

bütün güzellikler hep yüksekte, 

güzelliği ne renginde, 

nede ahenginde, 

güzelliği gökkuşağının kendisinde, 

yüksekte tutan, bir arada halk eden, mevlâsında, 

yüksekte hep ferahlık vardır, 

insanın huzuruda, refakıda, 

buna bağlıdır.

                              Ahmet koç  

BİLMEDİĞİN RIZKIN

Seyran bağlarında, alaca karanlıkta, 

kuş yuvasından uçar'da gider, 

kısmeti nasibi ayrılmış iken,

araması bulması onu bekler, 

her rızık bir paylaşımdır, 

bu böyle bilinmeli,

kadere razı gelip, boyun eğilmeli, 

neyin ne olduğunu, insan bilemez, 

nefise tövbe edip, telkin etmeli, 

yuvayı yuva yapan, sadakat sebaattır, 

insanın can bulduğu, yaşam hayattır, 

bu hayat-ı yaşamı, sunan ise, 

cenabı hak, yüce mevlâdır.

                        Ahmet  koç