Mart 2020 tarihinden bugüne devam eden Pandemi süreci yaşam tarzımızı, alışkanlıklarımızı, yediğimizi, içtiğimizi velhasıl tüm hayatımızı değiştirdi.

Artık ıssız caddeler, sokaklar, iş merkezleri görmeye başladık. Saatli sokağa çıkmalar, hatta temelli sokağa çıkmanın yasak olduğu hafta sonları ile yaşamaya alıştık.

Hayalet sokaklar bizim için alışılmadık bir durum olsa da kepenklerin kapalı olduğu sokaklar küçük esnafımız için bir yıkım olmuştur.

Atatürk Bulvarındaki cafelerden, toprak mahalledeki kıraathanelere, çay ocaklarına kadar bütün esnaf kapalı. Zafer caddesi sıkıntılı. Esnaf eve ekmek götüremez hale geldi.

Nüfusunun önemli bir kısmı üniversite öğrencilerinden oluşan Yahşihan ilçesine bağlı Yenişehir Mahallesi esnafı, eğitime ara verilmesi ardından öğrencilerin memleketlerine gitmeleri ve insanların virüsten dolayı evlere kapanması nedeniyle zor günler geçiriyorlar. Geçimlerini üniversiteli öğrencilerden sağlayan market,  büfe işletmecileri, cafeteryalar, yurtlar, apart işletmecileri müşterisiz kaldıkları için perişan durumdalar.

Okullar kapalı, servisçiler, kantinciler bitti. Kırtasiyeler perişan.

Pazarcılar, kâğıt toplayıcısı, simitçi, çiçekçi, gündelik temizliğe gidenler perişan.

Daha ne kadar dayanabilirler kimse bilmiyor. Bakmayın öyle yardım ediyoruz sözlerine. Esnafa verilen bin lira normal şartlarda eşine dostuna ikram ettiği çay parasıdır. Hele 500 lira kira parası var ya. Onu hiç konuşmuyorum.  Üç ay alacağı 1500 lira onun bir aylık kira parası bile değil.

Esnafın kirası, stopajı, elektrik, su, SSK’sı, kredisi, evinin geçimi derken bıçak kemiğe dayanmıştır. Bugün hastalık bitse, normalleşsek esnaf iki yılda kendini toplayamaz.

Hiç yoksa Kırıkkale Belediyesi bu seneye ait esnaftan tabela vergisi almayabilir, su paralarını öteleyebilir. Belediye’ye ait dükkanların kiralarında zam yapmayarak en az bir yıl öteleyebilir.

Küçük desteklerle esnafın kepenkleri bir an önce kaldırmalıdır.

Cafeler, kıraathaneler hijyen tedbirleri alınarak açılıp, denetlenerek HES kodu ile girişler yapılabilir.

Gerekli tedbirler alınarak okullar hemen açılmalıdır. Okul kantinlerinden bir yıl kira alınmamalıdır.

Esnaf adeta eve ekmek götüremezken üstüne bir de kredi borçları boğazlarını sıkmaya başlamıştır. Devlet bankalarından alınan kredi ödemelerinde esnek davranmalıdır. Diğer bankalarla da anlaşıp devlet, bankacılar ve borçlu vatandaş yani herkes elini taşın altına koyarak borçlar faizsiz en az bir yıl ertelenmelidir.

İşte devlet tam bugünlerde lazım bize, çaresiz kaldığımız, gücümüzün yetmediği anlarda hükümet devreye girmeli ve ekonominin lokomotifi esnafımızın sorununu  çözmelidir.