İnsanlık tarihi; adaletten ayrılıp zulmü seçen, güç zehirlenmesi sonucu kendi kanları

içinde boğulup giden zalim kral ve imparatorlarla doludur. Bunlar bazen Nemrut, bazen

Firavun olarak tarih sahnesine çıkar, bazen de Baltazar, Mussolini, Hitler, Franco, Pinochet!..

Gerek bazı yöneticiler gerekse yönetilenler, yaşanan tarihi acı olaylardan ve kutsal kitapların

uyarısına rağmen nedense bunlardan ibret almamışlardır.

★

Türk İslam Hükümdarı Gazneli Mahmud atının üzerinde kılıcıyla eski zalim bir hükümdarın

mezarını işaret ederek şu beytini söylüyordu:

“Yoklansın kafatası mezarda her ölenin,

 Farkı var mı bakalım, hükümdarla kölenin.”

★

Yine Hint’li bir bilge filozof Beydeba: “Zulüm kılıcını kullanan, aynı kılıçla öldürülür.”

Tarihe zulmüyle geçmiş olan zalim Kral Baltazar’ın Tevrat’ta geçen hikâyesi.

★

M. Ö. 6. Yüzyıl. Nemrutlar ülkesi, Babil Krallığı,

Ateşe tapan Kral Nebukadnezzar diğer adıyla Buhtunnasr.

Kudüs’ü ele geçirmek hayaliyle hileye başvurup halkını ayaklandırdı.

Kudüs Kralı karşı çıkıp Babil’e verdiği yıllık vergiyi kesti.

Sefer düzenleyip kanlı katliamlar sonucu Filistin, Kudüs, Suriye ve Mısır’ı aldı.

M. Ö. 586 yılında Yahudileri Babil’e sürgün etti.

Babil’i, ganimetle, kanla, talanla büyük bir ticaret merkezi haline getirdi.

★

Yerine geçen oğlu Kral Belşatzar namı diğer Baltazar daha acımasız, daha vahşiydi.

Süleyman mabedinden getirdiği kutsal kaseler ve kaplar içinde şaraplar içti.

Esir alınan Yahudi kadınlarına, kızlarına tecavüz, kölelerine acımasızca eziyet, işkence yaptı.

Zafer sarhoşluğu içinde Babil’de görkemli ve şatafatlı bir şölen düzenledi.

Kral, komutanlar,  askerler, dans eden dilberler, hizmet eden köleler, cariyeler, şarap testileri.

Herkes zevki sefa içinde eğlendiği, sarhoş, mest olup kendinden geçtiği bir anda;

Birden kalabalığın önünde, esrarlı, görünmeyen, gövdesiz bir el tarafından,

Nurani bir ışıkla duvarda  “Mene, Tekel, Peres“ yazısı belirdi.

Kral, komutanlar, askerler, şenlikte bulunan herkes korku ve dehşet içinde kaldı!..

İlk defa gördükleri bir şey, gözle görülen ama elle tutulamayan,

Var olan ancak ne olduğu anlaşılamayan kimsenin bilmediği bir dilde yazı.

Çengi-çalgı, kadeh şakırtısı, insan sesi hepsi sustu, derin bir endişe ve sessizlik kapladı ortalığı!

★

Baltazar: — Bu da nedir?

Herkes şaşkın! Suskun!

Kahinleri ve bilgelerine sordu:

— Aranızda bunu bilen var mı?

Kimseden ses çıkmadı.

Hiçbir kraliyet büyücüsü ya da danışmanı sözleri yorumlayamadı.

Baltazar tekrarladı:

— Bir bileniniz yok mu?

— Efendim, biz her şeyi biliriz ama birtek bunu bilemedik. Bunu ancak Danyal bilir, dediler.

— Danyal da kim? Kimin nesi?

— Efendim Danyal bir Yahudi esiri.

— Nasıl bir kişi bu Danyal?

— Peygamber olduğunu söyleyen esrarlı ve ilginç bir kişi.

— Çağırın gelsin Danyal’ı!..

— Bu nedir, ey Danyal?

— Ey Kral, bu kutsal kitabımız Tevrat’ta geçen bir ayet, Rabbimin sözü.

— Peki ne diyor bu yazıda senin Rabbin?

— Mene, Tekel, Peres diyor Yüce Rabbim.

— Ne demek bu?

— Tekel demek; Ey Kral terazide tartıldın ve eksik bulundun!..

Herkeste büyük bir korku!..

— Peres ne demek?

— Ey Kral, ülken ikiye bölündü yarısı Med‘lere yarısı Pers‘lere verildi!..

Kral Baltazar‘ın korkudan dizlerinin bağı çözüldü, eli ayağı tutmaz oldu.

— Mene ne demek;

— Ey Kral, seni krallığından men ettim, krallığını sona erdirdim!..

Birden büyük bir kargaşa, kaos, katliam sonucu Baltazar o gece, orada baltayla kendi köleleri

tarafından öldürüldü.