‘’Aya gidiyoruz’’ lafını duyunca yıllar önce televizyonlarda izlediğim bir skeç aklıma geldi.

Hayatında şehri hiç görmemiş bir köylü İstanbul’a gelir.

 Bakmış koca bir şehir. Kalabalıklar, birçok arabalar, büyük büyük binalar, itiş kalkışlar, bağrışlar, çağırışlar, vapurların düdük sesleriyle çok farklı bir yer olduğunu sağa sola aval, maval bakarak anlar.

Köyde, daha önce İstanbul’a gidip gelenlerin anlattıklarına göre, İstanbul’da insanları ayaküstü uyutup soyan birçok yankesiciler varmış.

Hemen oradan biraz çakıl, biraz iri kumu cebine doldurup, kasıla kasıla gezmeye başlar.

‘’Eğer İstanbul’da insanları ayaküstü uyutup ceplerini boşaltan varsa, benimde cebimdeki çakıl ve kumları para zannedip soymaya çalışanlar olacak mı’’ diye beklemeye başlar.

Arada sırada eli ile cebini kontrol ettiğinde, bakar ki koyduğu çakıl ve kumlar cebinde duruyor.

Hemen gözünü kestirdiği bir kişinin yanına yaklaşarak:

-          Kardeş bakar mısın? Ben İstanbul’a yeni gelen bir köylüyüm. İstanbul’da birçok yankesici var. Parana iyi sahip olmazsan, seni hemen soyarlar. Koca şehirde beş parasız kalırsın diye söylüyorlardı. Ceplerimi görüyor musun? Bu şişkinliği ile saatlerce geziyorum, fakat kimseler beni soyamadı.

Adam şöyle köylünün bir suratına bakar.

-           Senin cebini çoktan kontrol ettiler fakat para değil, kum ve çakıldan başka bir şey yok.

Ay’a insanların gidip gelmesi, yıllar önce başlamıştı. Siyonist ülkeler ayda ne var ne yok hepsini biliyorlar. Orada insanoğluna yarayışlı bir şeyler olsaydı Ay’ı keşfeden Amerika ile Rusya bizleri ayın yanından bile geçirmezlerdi. Biz keşfedeceksek gökyüzünde daha keşfedilmemiş gezegenler ile gökyüzünün diğer keşfedilmeyenlerini keşfedelim.

Milletin şu andaki en büyük gitmek isteyişte gidemediği, çoluğunu çocuğunu göstermemeğe çalıştığı bakkal, manav ve kasaplardır.

Önce ülkemizdeki önceliğimiz genç işsizlerimize iş yaratmak olmalıdır.

Karnını doyurmadığın, sırtını tam giydirmediğin, moralini tam düzeltmediğin halkınla yeni ufukları keşfedemezsin.

Elbette Ay’a, gezegenlere, tüm gök cisimlerini tanıyıp gitmeliyiz. Bilimi ve tekniği çağdaş olarak bizler bulmalıyız. Tüm yeni bilimleri biz anlamalı biz uygulamalıyız.

Fakat ayağımız yerde, karnımız tok, sırtımız pek olmalıdır.

Pandemi ortamında esnaflar aylardır işyerleri kapalı evine ekmek götüremezken, çalışma ortamı felç olmuşken, işçi, memur, emekli artan hayat pahalılığı karşısında ne yapacağını bilemez bir duruma gelmişken’’ AY’A GİDECEĞİZ’’ demek aklımızla alay edilmesidir.

Biz önce gülen yüzümüzle hemen yanı başımızdaki bakkala gidebilelim.

Köylünün İstanbul’a gittiği gibi, Amerika ve Rusya oralara çoktan baktı. Ununu eledi eleğini astı. Çakıl ve kumdan başka bir şey bulamadı.

Şu atasözü Aya gitme hikâyesini nede güzel anlatıyor.

‘’Ayranı yok içmeye atınan gidiyor s……’’…

Ay’a gidiyorum Ay’a!!!

Bakkala manava gidemiyorum.

Duyun komşular, ben Ay’a gidiyorum!!!.

Cebimde yok beş kuruş.

Manava, kasaba gidemiyorum.