kanatlandım diyor, ya vururlarsa beni?
korkma, desem nasıl da haklı korkusunda
insan avlayan avcılar var
görünüşte onlar da insan ama
mutsuzluklarla beslenen sırtlanlar ...
Şimdi sen karanlık
gölgelerden sakınarak bana açtın ya kendini, benim bir insan olarak seni anlamam, sana yardımcı olmam, korkularını
yenerken yanında bulunmam gerekir. İnsanlığın tuttuğu defterde- varsa öyle bir
defter- bunlar yazılıdır herhalde. Hoş yazmasa da elimden başka türlü davranmak
gelmez zaten. Oysaki ben de senin kadar korkuyorum vurulmaktan. Korkumun daha
büyüğüyse yaşamaktan. Güzele alışmak kolay da bu yaralara, hırpalanmalara, terk
edilişlere, aşağılanmalara alışmak neden olanaksız?
Kaçtık kendimize
İyi ki fazladan
yer varmış içimizde...
Bir insan gönlü,
binlerce insanı içine alacak kadar genişse de bazen bir kişiye bile dar. Dar olana ise o gönüller hep mezar! Gönlü dar
olanlar avladı bizi. Gümüş kanatlarımızdan vurulduk, yerlerde hep inci mercan parçalanmış
boncuk boncuk... Semadaydık, üstelik süzüle süzüle yarılamıştık yolu. Düştüğümüz yerde kan birikintisi; tepemizde
akbabalar, sırtlanlar...
Kanatlandım, diyor; ya vururlarsa beni?
Öyle haklı ki, ne demeli şimdi?
Tarih, kanatlananların vurulduğu hikayelerle
dolu. Kim kanatlansa vuruluyor; kim kanatlanacak olsa beyazında kan! Şu "dert"
denen şey, ne de söyletiyor insanı; bu vuruluş
acısı ne de yaman.
Tanımlanırsa insan-böyle bir tanıma
gerek var mı bilmesem de- bana göre
yaşadığı sürece yüreğinde hep vurulanın acısını duyandır ve o acıyla baş
etmek zorunda kalmaktansa ölümü büyük bir nimet sayar!
Kanatlandım, diyor; ya vururlarsa beni?
Korkma ben varım, desem,
Sen de vurulacak mısın diye sorar
Bilemem ama vurulmam çok da olası, ölüm
hep ensemde
Şimdi ben de vurulana kadar sürecek bir
hikayeye razı mı etmeliyim seni?
Yaşamak, vurulanların çığlığını duya
duya
Yaşamak,
Vurulmaktan bin kez daha acı
Keşke vurulsam, keşke vurulsak.
Bizde düşeni de kanatlanıp uçanı da
vurmak marifet. Hep orta yolda olmalı insan, izini belli etmemeli. Hep sıradan ve onlardan biri gibi davranmalı.
Aykırı düşündüğünü gösterme sakın. Vurulursan üzülürüm hatta vurulursan yanar
yıkılırım da ama ben de vurulabilirim senden önce. Beceriksizim ne de olsa
kendimi saklamakta. Ya da boş ver:
Bizde vurulma korkusuyla uçmak eziyet
Vurmaksa
erkeklik, büyük marifet
Durma kanatlan bence
Vurulmadan önce
Ne kadar uçarsan kâr
Vurulma korkusuyla sürünmektense...
Hadi kanatlan üç beş gün fark etmez
Kanatlan ve uç özgürlüğe.