kanatlandım diyor, ya vururlarsa beni?

korkma, desem nasıl da haklı korkusunda

insan avlayan avcılar var

görünüşte onlar da insan ama

mutsuzluklarla beslenen sırtlanlar ...

Şimdi sen karanlık gölgelerden sakınarak bana açtın ya kendini, benim bir insan olarak seni  anlamam, sana yardımcı olmam, korkularını yenerken yanında bulunmam gerekir. İnsanlığın tuttuğu defterde- varsa öyle bir defter- bunlar yazılıdır herhalde. Hoş yazmasa da elimden başka türlü davranmak gelmez zaten. Oysaki ben de senin kadar korkuyorum vurulmaktan. Korkumun daha büyüğüyse yaşamaktan. Güzele alışmak kolay da bu yaralara, hırpalanmalara, terk edilişlere, aşağılanmalara alışmak neden olanaksız?

Kaçtık kendimize

İyi  ki  fazladan  yer varmış içimizde...

Bir insan gönlü, binlerce insanı içine alacak kadar genişse de bazen bir kişiye bile dar.  Dar olana ise o gönüller hep mezar! Gönlü dar olanlar avladı bizi. Gümüş kanatlarımızdan vurulduk, yerlerde hep inci mercan parçalanmış boncuk boncuk... Semadaydık, üstelik süzüle süzüle yarılamıştık yolu.  Düştüğümüz yerde kan birikintisi; tepemizde akbabalar, sırtlanlar...

Kanatlandım, diyor; ya vururlarsa beni?

Öyle haklı ki, ne demeli şimdi?

Tarih, kanatlananların vurulduğu hikayelerle dolu. Kim kanatlansa vuruluyor; kim kanatlanacak olsa beyazında kan! Şu "dert" denen şey, ne  de söyletiyor insanı; bu vuruluş acısı ne de yaman.

Tanımlanırsa insan-böyle bir tanıma gerek var mı bilmesem de- bana göre  yaşadığı sürece yüreğinde hep  vurulanın acısını duyandır ve o acıyla baş etmek zorunda kalmaktansa ölümü büyük bir nimet sayar!

Kanatlandım, diyor;  ya vururlarsa beni?

Korkma ben varım, desem,

Sen de vurulacak mısın diye sorar

Bilemem ama vurulmam çok da olası, ölüm hep ensemde

Şimdi ben de vurulana kadar sürecek bir hikayeye razı mı etmeliyim seni?

Yaşamak, vurulanların çığlığını duya duya

Yaşamak,

Vurulmaktan bin kez daha acı

Keşke vurulsam, keşke vurulsak.

Bizde düşeni de kanatlanıp uçanı da vurmak marifet. Hep orta yolda olmalı insan, izini belli etmemeli. Hep  sıradan ve onlardan biri gibi davranmalı. Aykırı düşündüğünü gösterme sakın. Vurulursan üzülürüm hatta vurulursan yanar yıkılırım da ama ben de vurulabilirim senden önce. Beceriksizim ne de olsa kendimi saklamakta. Ya da boş ver:

Bizde vurulma korkusuyla uçmak eziyet

Vurmaksa  erkeklik, büyük marifet

Durma kanatlan bence

Vurulmadan önce

Ne kadar uçarsan kâr

Vurulma korkusuyla sürünmektense...

Hadi kanatlan üç beş gün fark etmez

Kanatlan ve uç özgürlüğe.