Bu yazımda yakın bir zamanda çıkmış olduğum yolculuğun hissiyatlarına misafir edeceğim sizi.Bahar yolculuklarını oldum olası sevmişimdir aynı baharın gelişi gibi oda heyecanlıdır.

Radyodan kulağıma gelen “baharda kuşlar gibi geldin kondun dalıma “ melodisi ile şaşkın bir leylek gözüme çarpıyor. Yorgun belli bizim gibi oda, hayat yolunda kanat çırpmaktan.Dilimde şarkıyı mırıldanırken baharın müjdecisi leyleğe “şaşkın seni “diyen bir bakıştan sonra zirvesine tırmandığım başı dumanlı yüce dağlar takılıyor gözüme. Ne büyükler ne ihtişamlı hele o dumanı yok mu?Çökmüş/çöreklenmiş başına,ona rağmen yol olmuş/yol vermiş insanlara tam bağrının ortasından,selametle geç diye.Bereketin simgesi kuzular koyunlar yasılmışlar yamacına cömertçe ikram görüyorlar.Tepesindeki devasa ağaçların incecik uç dalları bir silüet oluşturmuş sanki bir ressamın yağlı boya fırçasından çıkmış gibi muazzam.Usul usul zirveden inişe geçerken bana yol olan yüce dağı bir kez daha selamlıyorum büyüdükçe çevresine yol olan insanları selamladığım gibi.Rengarenk çiçekler ipek bir halı gibi baharın içinde bir yaza gebe olduğunu nasıl da belli ediyor.Arılar kanat çırpıyor sarı çiçeklerin üzerinde,açmak için birbiriyle yarışan tomurcukları duyuyor musun sen de?Bu bahar kumru sesleri aşkı şakıyan bülbül seslerini çoktan bastırmış, erik ve badem çiçekleri de sıkı bir yarışta güzellik ve rahiyadan yana...

Devasa apartmanlardan ve beton yığınlarından çok göremiyoruz baharın heyecanla gelişini.Bu diriliş mevsiminde dostumuz olan kara toprağın nasıl renk cümbüşü olduğunu,nasıl tazelendiğini farkedemiyoruz. Oysa dirilişe nasıl müştak olduğunu incecik beton çatlağının arasına sonbahardan savrulan bir tohumun,sarı çiçeği ile bize merhaba dediğinde görüyoruz.

Tazelen sen de ne duruyorsun.”Bahar depresyonundayım “dediğini duyar gibiyim ya da “bahar çarptı galiba “dediğini.Hiç gerek yok depresyon takılmaya.Onun da ilacı her yerde gördüğün ilk evvel açan bir tutam papatya çayında veya sarı kantaron çiçeği çayında .

Silkin durma kışın uyuşukluğundan,fazlalıkları çıkar hayatından,evine barkına yaptığın bahar temizliği gibi hayatındaki müptezelleri  de temizle.Bak bahar ne güzel sırlar saklıyor açan her bir çiçekte heyecanla yaza doğru yol alan.

Sen de bilirsin kör ve şairin hikayesini. Boynunda “doğuştan körüm yardım edin “tabelasıyla yardım talep eden bir körün tabelasına bir şairin “bahar gelecek ve ben yine göremeyeceğim” yazmasını...

Hoşgeldiniz efendim...İlk baharımın ortasına.Şöyle buyrun  oturduğumuz/okuduğunuz bu köşe hem güneş görür hem kuytudur.Düşünceleriniz umut dolar,sözleriniz cevap bulur.Kendinizdeki baharı ve umudu görürsünüz tazelenirsiniz, gör baharını sen de tazelen...