Resulullah Efendimiz Receb-ı şerif ayı gelince “Allah’ım! Bize Receb ve Şaban'ı mübârek kıl ve bizi Ramazan'a ulaştır.” derdi. Mübarek aylar diye adlandırdığımız üç aylar gelince Ramazan-ı Şerife kavuşma özlemi sarar hepimizi. Yalnız bu yıl, diğer Ramazan ayı gibi olmayacak. Sebebi ise malum korona... Teravihler evde kılınacak, iftar yemekleri olmayacak gibi Ramazan ayında yapılmasını özlemle beklediğimiz nice durumlar... Tabiî akşama kadar oruçlu geçirip de normalde yediğimiz yemekler dışında soframıza fazladan yemeklerle donatmak pek etik olmayan bir davranış. Ramazan geldiğinde açın hâlinden anlamak için gelir. Zekâtlar bu ayda verilir. İnfakın tavan yaptığı bir aydır, paylaşmanın, kardeşliğin hissine kavuşmanın ayı. Bir de Kuran ayı. İmam Gazali İhyâü Ulûmi’d-Dîn’de “Kuran’ın Ramazan ayı ile bir ünsiyeti vardır.” Sebebi ise Kuran’ın bu ayda inmesi ve mukabelelerimiz. Maalesef bu sene sadece evlerimizde olacak.

Resûlullah Aleyhisselam Efendimiz, bir hadis-i kudsîde buyuruyor ki: “Allah buyurur; Âdemoğlunun her iyi amelinin mükâfatı, on mislinden yedi yüz misline kadar kat kat verilir. Ancak oruç böyle değildir. O'nun mükâfatını bizzat ben vereceğim. Kulum, şehvetini ve yemeğini benim için terk eder. Oruç tutan için iki ferahlık vardır: Biri iftar ederken diğeri Rabbine kavuştuğu zaman. Allah katında, oruç tutanın ağız kokusu, misk kokusundan daha hoştur.” Yapılan diğer ibadetlere riya karışabilir ancak oruca karışmaz. Oruç yalnız aç kalmak değil, onu bütün uzuvlarımıza tutturmamız gerekir. Osmanlı zamanında söz orucu denilen bir şey var. Böyle özel günlerde, malayani söz söylemekten kaçınır sürekli Allah’a yakınlığı elde etmek için zikirle, sohbetle, Kuran’la geçirirlerdi. Az uyurlar, az yerler az konuşurlar bolca ibadetler yaparlardı. Gelişine sevinirler, gidişine üzülürlerdi. Ya bizler?

Senede sadece bir ay gelen, gelmekte de kalmayıp, ruhumuza yapışan tüm kir ve pası temizlemeye gelen eşsiz bir ayın arifesindeyiz. Geçen sene yanımızda olup bu sene gidip de dönmemek üzere yolculuğa çıkanlara bir göz gezdirmemiz lazım. Hem vücudumuza hem ruhaniyetimize yarayışlı bir ayı boş geçirmemek ondan faydalanmak lazım gelir. Bunun yanı sıra gereken ibadetlerimizi de sadece bu ay değil diğer aylara da yaymak gerek. Peygamber Efendimizin (sav) “Namaz gözümün nurudur” sözünü aklımızdan hiç çıkarmamalıyız. Tabiî isteyen tutar, isteyen tutmaz. Tutmayan insanlar ise (hasta olanlar hariç) özgür olduğunu sanıyorlar. Ama Kuran-ı Kerim’de Yüce Yaradan Nur suresinin 42. ayet-i kerimesinde “Göklerin ve yerin mülkü Allah’ındır; dönüş de ancak O’nadır.” Sonlu bir hayatımız olan bu dünyada, sonsuz olan bir ahiret yurdumuz var. Nereden geldik, nereye gideceğiz? diye bir sual yönetelim kendimize.