Beyhude harcadım şu ömrümü
Huzurlu kederli bu gönlümü
Dinmek bilmedi kara gözlerdeki yaş
Hayal imiş vuslat meğer yürekteki taş
Şu gönlüm gezdi diyar diyar
Hiç olmadı bu kalp bahtiyar
Azan nefis doymuyor
Göz gerçeği görmüyor
Sabır et bir gün boyun eğer
O gün basın arsi rahmana değer
Hayatin kötüsü nefismiş meğer
Yaptığın kötülük artik yeter.
TEBESSÜM
Sözlerim bağlansa özüm konuşur
Gözüm görmediğinde yüreğim tutuşur
Kalp zikriyle dilim kavuşur
Ancak huzur ibadet de bulunur
Ömrümün gülümseyen tarafı
Her tebessüm onunla nur akmalı
Her nefis günahtan arınmalı
Bir kalp kalbine mukabil olmalı
ÖLÜM VAR
Dünya ya gelen hep fani göçer
Zikir yapan dallar hu çeker
Her yanımı sarmış güzel ağaçlar
Üstüme oluk oluk toprak düşer
Her nefis mutlaka ölümü tadar
Bir bak etrafına kimler yatar
Yolculuk buraya kadar
Her canlı olumu tadar
Yalan dünyaya geldim niçin
Mal ve evlat
imtanı mı için
Birileri ruh ikizini arar
Boşa geçmiş ömür bir hiç için
FASIK YOLDAŞ
Hayır gelmez insana fasıktan
Koparır seni hayatdan ibadetden
Kahrolası şeytan ruhlu insandan
Dilerim belasını bulur Allah'tan
Unutulmaz yapılan kötülükleri
Arayıp durursun huzurlu günleri
Şükür edersin onsuz günleri
Kahrolası sapık ruhlu insandan
Huzurlu günleri arar olduk
Dert kervanına biner olduk
Cahilce fasık insana yoldaş olduk
Dilerim bulur belasını allah'tan