Beyhude harcadım şu ömrümü

Huzurlu kederli bu gönlümü

Dinmek bilmedi kara gözlerdeki yaş

Hayal imiş vuslat meğer yürekteki taş

Şu gönlüm gezdi diyar diyar

Hiç olmadı bu kalp bahtiyar

Azan nefis doymuyor

Göz gerçeği görmüyor

Sabır et bir gün boyun eğer

O gün basın arsi rahmana değer

Hayatin kötüsü nefismiş meğer

Yaptığın kötülük artik yeter.

TEBESSÜM

Sözlerim bağlansa özüm konuşur

Gözüm görmediğinde yüreğim tutuşur

Kalp zikriyle dilim kavuşur

Ancak huzur ibadet de bulunur

Ömrümün gülümseyen tarafı

Her tebessüm onunla nur akmalı

Her nefis günahtan arınmalı

Bir kalp kalbine mukabil olmalı

ÖLÜM VAR

Dünya ya gelen hep fani göçer

Zikir yapan dallar hu çeker

Her yanımı sarmış güzel ağaçlar

Üstüme oluk oluk toprak düşer

Her nefis mutlaka ölümü tadar

Bir bak etrafına kimler yatar

Yolculuk buraya kadar

Her canlı olumu tadar

Yalan dünyaya geldim niçin

Mal  ve evlat imtanı mı için

Birileri ruh ikizini arar

Boşa geçmiş ömür bir hiç için

FASIK YOLDAŞ

Hayır gelmez insana fasıktan

Koparır seni hayatdan ibadetden

Kahrolası şeytan ruhlu insandan

Dilerim belasını bulur Allah'tan

Unutulmaz yapılan kötülükleri

Arayıp durursun huzurlu günleri

Şükür edersin onsuz günleri

Kahrolası sapık ruhlu insandan

Huzurlu günleri arar olduk

Dert kervanına biner olduk

Cahilce fasık insana yoldaş olduk

Dilerim bulur belasını allah'tan