İnsanın umutları, insanı hayata bağlayan en büyük iç coşkusudur. Yaşama sevincinin yürekte yarattığı heyecanlar dilde bir türkü olur da dilden gönüle akar çoğu zaman. İnsan odur ki yalnızca et ve kemikten ibaret bir varlık değildir. Et ve kemiğe can veren ruhun dünyasında yaşar insan. Ruh ölümsüzdür. Gönül ruhun en hassas organıdır. Neyi yaşarsa insan gönlünde yaşar. Bir sızıdır içimizde sevgi. Gönül, sevginin de sevgilinin de tahtıdır. İşte, görünen bedenin görünmezinde ki cevher yürekte sızı olup ruhumuzda mekan tutmuş gönüldür.

 Bir nefeslik şu ömür denilen zamanda kavuşmayı umut ettiğimiz sevgilinin umut ateşi hiç sönmesin. Çoğu kez kavuşmak, çok ta önemli değildir yüce sevgiler için. Seven insan, sevdiğine ulaşamadığı sürece iç dünyasında yaşadığı bu sevginin ne denli büyük ve kutsal olduğunun farkına varır. Sonu vuslat ile tamamlanmamış aşklar kadar büyük aşk yoktur yeryüzünde. Allah bir aşkı ne denli büyük kılmak isterse mümkünü yoktur gönülde taht kurmuş sevgiliye kavuşmanın. Ne yaparsanız yapın, hiçbir çırpınışın, hiçbir mücadelenin yararı yoktur artık. Sen asla kavuşamayacaksın, asla ulaşamayacaksın. Yazgı böyle. Allah, durup dururken bile oturduğu yerde yakar, pişirir insanı. Aşkla terbiye eder. Mutluluk vermesi gereken aşk acıya, derde, çileye boğar hayatı.

 Allah'ın yüceliğini aşkta arayın. Allah bizatihi aşkın kendisidir. En yüce kavuşma, Allah ile insanın kavuşmasıdır. Kulun kula aşkı, Allah aşkının zahiri bir yüzüdür. Gökte ki dolunay bulutsuz yaz akşamlarında göz kamaştıran parlaklığı ile seyrettirir insana kendisini. Oysa Ay'ın ne kendi ışığı vardır ne de ne de güzelliği. Kapkara bir toprak parçası ve taş yığınıdır sadece.

 Ay, güneşten aldığı ışığı yansıtır dünyaya. Bu sebeple parıldar yüz binlerce kilometre öteden. İşte buna benzer insanın aşkı. Allah'ın aşkı ile aydınlanmış yürekle sevdalanır sevdiğine. Yüreğine düşen Allah aşkının bir yansımasıdır insana duyduduğu sevdası. Gerçekte sevgiliye duyulan aşkın özü, Allah aşkıdır. Aşk pınarın kaynağı Allahtır. Bu pınardan zuhur eden bir damladır insanın yüreğini yakıp kavuran aşk.

 Allah, aşkı sevdiği kulunun yüreğine bahseder, kül aşka layıksa. Kül aşka layık değilse bu yürek bir avuç et parçasından başka bir şey değildir. Kalp öylesine bir saraydır ki, kainata sığmayan Allah kulunun bir avuçluk kalbine sığar. Allah'ın sığdığı yürek Allaha en yakın olandır. Yüreğinde aşkı yaşayan insanın duyduğu ıstırap, Allah sevgisinin dayanılmaz güzelliği karşısında duyulan ve insanın kendisinde dayanma gücünü bulamamasından doğan ıstıraptan başka da bir şey değildir. Gerçek şudur ki tüm sevgilerin, aşkların kaynağı Allah’tır. Bütün sevgilerin ve aşkların sonunda ulaşacağı yegane varlık yine Allah’tır.

 Aşk-ı sevda ile kavrulan yüreklerin yağmuru olur Allah. Çaresiz hastanın şifası, gözlerden akan selin mendili olur Allah. Sabahsız gecelerin nurlu ışığı, merhemsiz yaraların merhemi olur Allah. Kalbi yaratıp aşkı içerisine koyandır Allah. Tüm kainatı kendi sisteminde aşkla döndürür Allah. Durmadan dönen su direksiz gökkubbe aşkla ibadet eder döndükçe. Dünyanın dönüşü Allaha olan bir secdedir ki, abdestini denizleriyle almış, rükusuna dağları gibi eğilmiştir aşkına doyulmayan sonsuz bir namaz misali…