İktidarın yanlış ekonomi politikalarındaki inadı, duyarsızlığı sebebiyle geldiğimiz noktada; artık mutfaklardaki tencerelere kaynamaz hale gelmiştir.  

Hayat pahalılığına, adaletsiz gelir dağılımına, üretmeyen ekonomiye, işsizliğe, ağır vergilere, israflara karşı çıkarak; İşimize, aşımıza, kendimize ve geleceğimize hep birlikte sahip çıkalım yanlış yönetiliyoruz ve bunu hak etmiyoruz.

Halkın hemen  her kesimi perişan ve mutsuz, ekonomiden, hukuksuzluktan herkes muzdarip.

Öğretmenler; Aynı işi yapan, aynı okul mezunu, aynı dersi anlatan öğretmenler uzman, kadrolu öğretmen, sözleşmeli öğretmen, ücretli öğretmen diye çeşitlere ayrılıyor. Bu garip ve haksız uygulamaya bir an önce son verilmelidir. Öğretmenleri sınıflandırarak meslek onuru ile oynanmamalıdır.

Kadrolu öğretmen rapor aldığında, hamilelik gibi durumlarda sınıflar boş kalmasın diye alınan ücretli öğretmenler artık devlette bir kadro haline gelmiştir. 106 bin öğretmene ihtiyacımız varken,  69.126 öğretmen maalesef ücretli olarak çalışmakta ortalama 18 saat derse giren öğretmen 1544 tl ücret almaktadır.  Devlet asgari ücret altında öğretmen çalıştırmaktadır.

Çiftçi; Eskiden tarlasını eken çiftçi altın gününe girmiş gibi idi. Yani yıl boyunca tarlasına harcadığı parayı hasatta geri alıyordu. Yani harcadığı kadarını geri alıyordu. Şimdilerde inatla hala tarlasını ekmeye çalışan çiftçi ürettiği maliyetine bile satamamaktadır. Girdileri mazot, gübre, tohum vs kat kat artarken ürünü neredeyse tarlada kalmaktadır.

Esnaf; Türkiye’de faaliyet gösteren 300 bin civarında küçük esnafın borçluluk oranı yüzde 65’i geçmiştir. Zaten ekonomik durumu kötü olan esnafa birde pandeminin verdiği zarar düşünülürse küçük esnafın belini doğrultması kolay olmayacaktır. Esnafımızın asıl beklentisi karşılıksız hibe desteği, vergi affı gibi daha etkili maddi desteğinin sağlanmasıdır.

Asgari Ücretli; Ülkemizde çalışanların % 46’sı açlık sınırının altında ücretle çalışmaktadır.  Asgari ücret artık ülkede normal ücret olmaya başladı. Yani ülkede 66 milyon açlık ve yoksulluk içerisinde yaşamaktadır.

Emekli; Devletine yıllarca hizmet ederek emekli olan vatandaş bugün 1500 liradan başlayan maaşlar almaktadır. Asgari ücretin açlık sınırı altında kaldığı ülkede bu maaş ile emekli yaşam savaşı vermektedir. Emekli maaşının hiç yoksa asgari ücret oranında olması gerekir.

EYT; Maç başladığında kural değiştiren hükümet “Emeklilikte Yaşa Takılanlar” yani EYT’lilere büyük haksızlık yapmaktadır. EYT’liler sadece hakları olan emekliliği istemektedirler. Kaldı ki iktidarı muhalefeti ile bütün siyasi partiler söz verdiği halde hala bu hak gasbı giderilmemiştir.

3600; Kamuda çalışan binlerce memura söz verildi. Öğretmenler, hemşireler, imamlar, polisler 3600 ek göstergenin çıkmasını bekliyorlar. Emekli olduklarında neredeyse maaşları yarı yarıya  düşen memurlar bu sebeple 65 yaşı beklemek mecburiyetinde kalmaktadırlar. Hükümetin söz verdiği 3600 ek gösterge verilirse yeni istihdam alanı açılacaktır.

Saydığımız bu sosyal grupların kendilerine  has sıkıntılarının yanında ortak sorunları ekonomidir. Vatandaşı dar boğazdan kurtarmak için acilen bazı tedbirler alınmalıdır.

Bir an önce  israf ekonomisinden üretim ekonomisine geçilmeli, özellikle gıda enflasyonunu önlemek öncelikli çareler düşünülmelidir. Açlık sınırının dahi altında düşen asgari ücret yeniden düzenlenmeli ve bu ücretlerden vergi alınmamalıdır. Elektrik, su, doğalgaz, internet ve iletişim giderleri gibi sabit giderlerden alınan vergiler düşürülmelidir.