CHP’nin “helalleşme” lâf ı güzafıyla başlayan macerası, bir vekil bozuntusunun İslâm için sarfettiği “ortaçağ zihniyeti” hezeyanıyla sona erdi. Bu konuda Sayın Cumhurbaşkanımız “helalleşme diyerek çıktıkları yolda az gittiler uz gittiler, dere tepe düz gittiler, sonunda CHP’nin tek parti faşist zihniyetine vardılar” sözü elbette olayı çok güzel özetliyor. Bu güzel benzetmeyi okuyunca benim de aklıma bir fıkra geldi; köyün birinde eşek lakaplı bir delikanlı varmış. Gel zaman git zaman evlenmiş. Bir erkek çocuğu olmuş. Hanımı adama “bey, bak artık evli barklısın. Çocuğun oldu. Yarın çocuk büyüdüğünde soracaklar; “kimin oğlusun?” Eşeğin oğluyum mu desin?

Ne yapayım hanım lakabım bu demiş. Hanımı, “git arkadaşlarına durumu anlat, artık bana başka bir lakapla hitap edin, eşek demeyin” de diye öğütlemiş. Adam o niyetle gitmiş, bir müddet sonra sevinçli bir halde eve gelmiş. Müjde hanım! demiş. Arkadaşlar teklifimi makul buldular. Bana artık eşek demeyecekler, başka bir lakapla hitap edecekler demiş. Hanımı da sevinmiş bu işe. Peki bey demiş; yeni lakap ne koydular? Adam gururla “artık bana sıpa diyecekler” demiş. Kadın; desene bey, değişen bir durum yok. Bir müddet sonra büyüyünce sen yine eşek olacaksın.

Bu CHP de aynen böyle. Ne kadar cicilesen bicilesen bir müddet sonra pirelenmeye başlıyor ve orijinal fabrika ayarlarına geri dönüyor.