Akşam olup yatağıma yatınca,

Başımı yastığa hemen atınca,

Kalemimin bir ucundan tutunca,

Yazmayınan tükenmiyor dertlerim.

Fakirlikti benim birinci dostum,

Ne bir çeşmem oldu ne de bir testim,

İstedim vermedi feleğe küstüm,

Yazmayınan tükenmiyor dertlerim.

Hiç fırsat vermedim baktım işime,

Doyamadım gençliğime yaşıma,

Daha ne gelecek benim başıma,

Yazmayınan tükenmiyor dertlerim.

Kimi ağır söyler kimi çok yükler,

Sarsılır ahımdan yer ile gökler,

Çok yalvardım kabul olmaz dilekler,

Yazmayınan tükenmiyor dertlerim.

Ne okumam vardır ne de bir yazmam,

Mesleğim sorarsan kürekle kazma,

Bana vacip oldu destanı düzme,

Yazmayınan tükenmiyor dertlerim.