Son zamanlarda yaygınlaşan "yeni trend!"; Çocukların neredeyse her adımına şatafatlı partiler yapmak...

Toplumumuzda yaşanan bu değişiklikleri, yeni çıkarılan veya ithal edilen bu gereksiz adetleri gördükçe, tuhaf duygular içine giriyorum.

”Acaba” diyorum, “Ben mi çok geri kaldım? Yoksa bazıları mı çıldırdı?

Çok mu zenginiz?

Zengin gibi mi görünmeye çalışıyoruz?! anlayamıyorum.

Yoksa dosta düşmana karşı biz zenginiz, her şey yolunda imajı vermek isteyen ve mutlu bayan, mutlu koca, mutlu çocuk üçlemesini göstermeye çalışan, instagramda, watsaapta resim paylaşıp hava atarak başkalarına gösteriş yapmak için yarışan annelerin eseri mi bu parti düşkünlüğü?!

Daha doğmadan babyshowerlar, diş partisi, kısırlı börekli kalabalık doğum günü partisi, falan partisi, filan partisi...

Perdeleri kapalı pencerenin önünde masa, masada çocuğun kesinlikle yiyemeyeceği altın günü yiyecekleri, arkada kocaman renkli harflerle yazan: "Berkecan /Ecenaz" 1 yaşında

Peki Berkecan’ın ya da Ecenaz'ın bundan haberi var mı? Çocuk 15 yıl sonra bi bakacak, herkesin albümünde aynı fotoğraf, aynı poz.

Bu kutlamalar tüketim çılgınlığından başka bir şey değil sanki.

Kendinizi tatmin etmek için kendi çocuğunuzu malzeme etmekte hiçbir sakınca görmüyorsunuz. İki fotoğraf paylaşacaksınız diye dünyadan haberi olmayan masum çocukları gösterişinizde kullanıyorsunuz.

Her anne baba çocuğuna her şeyin en güzelini yapmak, şımartmak ister ancak uzmanlar bu konuda uyarıyor ve şu bilgileri veriyor:

“Şatafatlı doğum günleri ve hediyeler çocuğun psikolojisini bozar! Çocuklarınızı yarıştırmayın.

Aşırılık demek çocuğun yaşına uygun olmayan ve çoğunlukla da ailenin farkında olmadan bazen de zorunda kalarak yaptığı; pastanın büyüklüğüne takılı kalmak, organizasyonun yapılacağı yer ile ilgili aşırı zihinsel uğraşa girmek, kimler katılacak, hangi müzikler çalacak gibi kısacası ‘en iyi doğum günü organizasyonu çabası' olarak sayılabilir.

Ebeveynler, bir kısmı trend haline gelen bu partileri artık yapmak zorunda hissediyor. ‘Arkadaşının cep telefonu veya tableti varsa bizimkinin de olmalı, üzülmesin eksik hissetmesin' yanlış bir inanışın uzantısıdır. Çocuğun, mütevazılıktan çok uzak, ihtişamlı, abartılı, yarışa dönüşen bu organizasyonlara ihtiyacı yok.” Önemli günlerin hatırlanması mutluluk kaynağıdır elbet ama "Çocuklar için en büyük mutluluk ona verdiğiniz sıcacık sevginiz, ilginiz,anlayışınız, öğrettikleriniz ve desteğiniz olacaktır.

Çocuğunuza güzel bir hatıra bırakacaksanız adına ağaç dikin mesela. Onunla birlikte büyüsün. Aksi takdirde "Çocuklar pahalı hediyeleri duygusal sevgiye tercih eder ve bu maddi değerleri içselleştirir."

Sürü psikolojisiyle hareket etmeden, gösterişten uzak, yabancılaşmadan, özümüzden kopmadan ilerlediğimiz mutlu, mütevazi günler dilerim…