Düvenle ekini,az mı yayardın,

Tınazda samanı,yele yollardın,

Kağnının sesini,ninni sayardın,

Traktör var artık köylerde Emmi.

Tarlada  ekinler biçilir günde,

Şehire bahçeye sanki düğüne,

Ensemiz kalındır göbekler önde,

Perhiz  diyet yoktur köylerde Emmi.

Herkesin evinde arabası var,

Teknolojik her şey,ne ararsan var,

Makinayla çifçim,sütünü sağar,

Tembelleşti herkes köylerde Emmi.

Kimse boşanmazdı,ölene kadar,

Bir kötü söz etsen,polisi arar,

Kadını erkeği,yok ki vefakar,

Kimsede güven yok,köylerde Emmi.

Defteri silerdin,yazardın tekrar,

Yoktu ki kitabı,yok bilgisayar,

Kara önlük vardı,forma ne arar,

Kıyafet serbestir köylerde Emmi.

Emanet yalan yok,yoktu ihtikar,

Söz senetti sizde,vardı itibar,

Komşular akraba,hep arka çıkar,

Akraba akreptir köylerde Emmi.

Baban atan yanında büyürdün,

Onların yanında,çocuk sevmezdin,

Dedeyi amcayı ,baba bilirdin,

Kardeş düşman artık köylerde Emmi.

Yollar dolu  asvalt,beton heryer,

Yağmur yağar sular seller dereler,

Bodrumdaki evler la havle çeker,

Kalmadı bereket şehirde Emmi.

Hastalık çok azdı,yok ilaç doktor,

Çoğaldı hastalık,bol ilaç doktor,

Ortalık bozuldu,sapık fuhuş bol,

Faiz kredi oldu şehirde Emmi.

Okullar heryerde dolu dersane,

Tablet devri çıktı elde klavye,

Paran gitmez artık kitap deftere,

Moderin çağdayız şehirde Emmi.

Otomobil ne gezer,faytona bindin,

At arabasıyla,az mı gezmedin,

Evden işyerine,yayan giderdin,

Metroya kavuştuk şehirde Emmi.

Tatili kim bilir,hep çalışırdın,

Ömürde bir defa,tatil yapardın,

Bir ev alsam diye,hayal kurardın,

Biz katları üçledik şehirde Emmi.

Helali haramı,iyi bilirdin,

Haram ateş yakar,bize söylerdin,

Milli Piyangoyu yılda bir gördün,

Loto toto hergün şehirde Emmi.

Ölenden gidenden,ibret alırdın,

Ölümü ahreti,hergün yaşardın,

Dünyaya tapmazdın,rahat yaşardın,

Paraya kul olduk şehirde Emmi.

Devletin malını,yemezdi kimse,

Yoksulun fakirin,hakkıdır diye,

Rüşvetin adı bak,oldu hediye,

Devleti soydular, şehirde Emmi.

Yoksul akrabanın,hatırı vardı,

Bayramda düğünde,herkes arardı,

Herkes birbirine,mektup yazardı,

Kimse aramıyor,bugünde Emmi.

Bollaştı gıdamız,sağlık bozuldu,

Her şey çoğalınca,ahlak bozuldu,

Dünkü yetme bize,bak Bakan oldu,

Emanet kalmadı,meclisde Emmi.