Yıl 1993. O yıllarda birkaç tane ineğimiz var. İneklere bakıyor sütünü satıp ek gelir elde ediyoruz. Hayvan pazarına gidiyorum, pazara hayvan satmaya getirenlerden orada hayvan alıp orada hayvanları satıyorum, iyi de karımız oluyor.

Hatunla konuştuktan sonra büyük 60 başlık mandıra yapmaya karar verdik, pek sermayemiz yok, hepsi birkaç inek ve danadan ibaret ilk işimiz mandırayı yapacağımız yeri temin etmekti, babamın işe yaramaz bir yeri vardı, oraya mandırayı yapmaya karar verdik. O yıllarda pek plan proje aramazlardı, bu işler için biz hatunla birlikte etraftaki mandıraları geziyoruz mandırayı şöyle yapalım böyle olsun diye kardeşlerimle fikir alışverişinde bulunuyoruz gittiğimiz mandıraların hepsi neredeyse birbirine benziyor hayvanların kalacağı yapı, yanında samanlık ye yemlik bulunuyor bu yapıların yanında 2 odalı Banyo, tuvaleti, mutfağı olan çoban evi

Yine bir gün yuva mezarlığının yakınında bir mandıraya gittiğimizde yaşlı bir kadının mandıranın önünde oturduğunu gördüm tanıştık bize mandırayı gezdirdi çoban evini gezdirdi mandırayı oğlu yapmış daha sonra iflas edince kimse kalmamış. Mandıraya zarar vermesinler diye kadın mandırada kalıyor Biz hatunla konuşuyoruz kafaya koymuşuz mandırayı yapacağız işte şurası böyle olur burası böyle olur şuraya çoban evini yaparız diye Yaşlı kadının kulağı bizde 'Gençler gelin hele 'dedi yanına vardık bana dönerek: Bak evlat, ben sizi anlıyorum bir yola çıkmışsınız yapacağınıza da inanıyorum biz de çoban evini çoban için yaptık biz oturduk.Evet hatunla ben birbirimize baktık evet yapacağız başka yolu yok başladık işe az bir sermaye ile borç harç mandırayı yaptık, içine koyacak hayvan için para yok. Müracaat ettik ziraat bankasına geldiler baktılar olur dediler. Bir sürü prosedürden sonra parayı aldımEn kısa sürede hayvanları almak için Kahramanmaraş'a gittim hayvanları alıp işlemlerini yaptırıp kamyona yükledik akşamüzeri Kırıkkale'deyiz hayvanları mandıraya çobanı da çoban evine yerleştirdik.

Hayırlı olsun gelenler oluyor bazıları şu karı verelim hayvan sat diyorlar biz hayvanları besleyip satacağız bir kamyon saman bir kamyon besi yemi almışım ideallerimiz büyük biz hayvanlara baka duralım hayvanların içinde gezmekten onları timar etmekten büyük zevk alıyorum.Bu fazla sürmedi zamanın çiller hükümeti canlı hayvan ve et ithal kararı aldı o karar hayatımızı alt üst etti et fiyatları düşüyor yem ve sama fiyatları artıyor saman bitti et bitti hayvanlar kesime geldi, kesen yok para yok sonunda çoban çocuklarını da alıp gitti çoban bulamıyoruz çalıştıracak Bir gün hatunla konuştuk mandırayı taşımaya karar verdik mahallenin son evi en yakın eve 200-300 metre uzaklıkta çocuklar küçükler okula gidiyorlar

Evet ihtiyar kadının o sözleri aklımdan hiç çıkmadı biz çoban evi diye yaptığımız yere kendimiz oturduk hem de 6 aydan fazla mandırayı ve hayvanları satıp bankaya ve piyasaya olan borcumuzun çoğunu kapattık sadece ablama 1500 mark ve yemciye bir traktör yem borcumuz kaldı bütün birikimlerimiz heba olmuş emeklerimiz boşa gitmişti kalan borçları maaştan ağır ağır taksitler halinde ödedik mandira hayali de çiller kriziyle sona erdi

Unutamadığım iki söz kaldı birisi yaşlı kadının çoban evi yaptık kendimiz oturduk diğeri de çillerin 2 anahtar vereceğim biri otomobil biri de ev diyerek iktidara geldiği fakat elimizdeki her şeyi kaybetmemiz Yanlış yapmayalım çillerin ekonomiyi bilmediğinden değil bizim hesabı bilmeyişimiz dendi başımıza gelenler Bilirim Türkiye'deki siyasiler her şeyin en iyisini bilir ceremesini hep alt ve orta tabaka çeker yukardakiler hep yukardadır.Hürmet ve sevgilerimle