12 Haziran milletvekilliği seçimleri geldi çattı. Türkiye’nin kader anının, bir yol ayrımının başlangıcı bu seçimler, belki de sonun başlangıcı.

29 Ekim 1923’ü içine sindiremeyenlerin 2023’ü bu ülkeye yaşatmayacakları günün başlangıcı belki de.

Belki de bölünmeye Orta Anadolu’nun ortasından dur diyeceğimiz gün bugün.

İzmir’de söylediğini Hakkari’de söyleyemeyenlerin, Ankara’da astığı afişi Diyarbakır’da asamayanların tasfiye edileceği gündür.

Oysa ki Devlet Bey önce ülkem sonra partim anlayışı ile Diyarbakır mitinginde MHP temel görüşlerini açıkça söyledi. Yozgat’ta ne dediyse Diyarbakır’da da onu tekrarladı.

“Oy istemeye gelmedim hasbıhal etmeye geldim”. Diyerek o güzel ve anlamlı konuşması ile seven sevmeyen herkesin bir kez daha takdirini topladı.

Kimse öteki değil, Kimse zenci değil derken bu ülkenin harcının binyıl önce karıldığını bir kez daha yineledi.

Genel politikalarda bu gelişmeler yaşanırken Kırıkkale’de önemli bir yol kavşağında olduğunu görüyorum.

Kırıkkale’ye rağmen atanan ve Genel merkez rüzgarı ile seçilen ve iktidar partisi belediye başkanı olmasına rağmen işçinin maaşını vermeyen bir belediye başkanına mahkum olduk.

Ankara vekili iken Kırıkkale’ye yüz vermeyenlere, kendi kasabalarına hayrı dokunmayanlara mahkum kaldık.

“Kimi listeye alırsam seçtiririm. Ben ne dersem o olur”. düşüncesine son vermek Kırıkkale halkının düşüncelerine saygı gösterilmesini sağlamak için “dur” deme zamanı.

Kırıkkale’yi sevmeyenler “İstikrar sürsün Kırıkkale sürünsün” diyor. O halde Kırıkkale’de doğan Bahşılı, Balışeyh, Delice, Çerikli, Çelebi, Karakeçili, Keskin, Sulakyurt, Hamzalı, Yahşihan, Hasandede, Koçubabalılar

Kırıkkale’de yaşayan Kırşehir, Yozgat, Çorum, Çankırı, Tokat, Ankaralı, Kürt’ü, Alevi, Türkmeni yaşadığımız şehre sahip çıkmalı ve şehrimizin geleceği için oy kullanmalıyız.

Hem ülkemizin hem de şehrimizin geleceği için Kırıkkale’ye hayrının dokunmayacağına inandığımız insanlara biz de hayır diyelim.