DEPREM FIRSATÇILARI- 2
Sevgili okurlarım misafir olarak kurumuna kabul eden Zühtü Bozdemir yaşlı bakım kurumu bu fırsatı
ganimette çevirme peşindeydi. İnsanlık unutulmuş
sahte gülücüklerle kendi heybesini doldurma telâşındaydı. 2. Günü sabah yedide uyanıyor parkinson ilacımın saat sekizde aç karnına verilmesi için görevliLere tenbihte bulunuyordum. Çünkü zamanında alınmayan ilaç vücuda fayda etmiyordu. Bu kurumda yetkililer asla hastalarla muhatap olmuyor, sırçalı köşkte devran sürüyorlardı. Göstermelik kurumun müdürü de vardı müdür yardımcısı vardı. Ama hastaların hem müdürü hem sahibi temizlik görevlileriydi. İlacının saatinde verilmesi için âdeta temizlik görevlilernin peşlerinde kirmen gibi dönüyordum. Nafile her söylediğimde getirir daha sekize 40 dakika var var gibi laflarla çocuk kandırdığını sanıyordu ahmaklar. Saat sekiz oluyor ilacım gelmiyor bu defada bizim hemşire çağırma gibi bir görevimiz yok deyip kaderinle başbaşa bırakılıyorduk. İnsanın kafasını yiyesi geliyordu. Bir şey soruyorum bana sorma şu beye sor. Ona soruyorum bana sorma şu bayana sor gibi laflarla zaman dolduruyorlardı. Diğer kurumların hemen hemen hepsinde kahvaltı saati 07.30 iken bu kurumda kahvaltı saati 09.00 da yapılıyordu. Benim yemekten en az bir saat önce alınması gerekli ilâçlarım yemekle beraber veriliyor tok karnına alınıyordu. İlâçlarım yanlış getiriliyor itiraz ettiğimde 16 yıllık parkinson hastalığım gözardı ediliyor sen hemşireden daha mi iyi biliyorsun diye adeta dalga geçiyorlardı. Bunun üzerine bırakın beni ben misafir falan kalmıyorum dediğimde kapılar kilitli açmıyorlardı. Beni resmen alıkoyuyorlardı. Bu bir insanlık suçuydu. Temizlik görevlilerine çok söylemenin semeresini görüyordum. Biraz sonra kurumun sahibi olduğunu söyleyen iriyarı bir adam beni makamına götürüyordu. Kalıbına baktım adam sandım, meğersem kayıkçı dövüşü yapıyorlarmış. Makamında sen bizim tanrı misafirimizsin. Sana her şey serbest istediğin an çıkıp gidebilirsin ama biz size misafirperverliğimizi göstermek istiyoruz gibi yaldızlı laflarla eğlemeye çalışıp benim emekli maaşıma çökeceklermiş. Ne kadar adaletsiz bir durum devletin huzur evlerinde bir aylık masraf olarak 752,00 tl. Alınırken bu kurum her ne kadar maaş alırsan hepside el koyuyor. 4000 tl alanda 7000 tl alanda fark etmiyor hepsine el koyuyorlar. Bu haksız durumun sosyal hizmetler müfettişlerince incelenerek durumun düzeltilmesi gerekmektedir. (Devamı yarın)
