NEYLEYİM 


Yüzüme gülüp de bana el olan 

Ağustosta esip kara yel olan 

Benle coşup başka göllere dolan 

Başka göle dolan dostu neyleyim.


Maniler söyleyip şiir dizmezse

 Gönül bahçemede girip gelmezse

 Benle ağlayıp da,benle gülmezse

 Bana gülmeyen de dostu neyleyim


Gözlerimde varken bir derin hüzün

Ağlıyorsa benim durmadan gözüm

Bulmazsa yareme kendince çözüm

Çözümü olmayan dostu neyleyim


Ela gözler ile bakarsa ele 

Elimden tutmayıp salarsa sele

Mecnun olup bende düşersem çöle

Beni çöle salan dostu neyleyim


Ağustosta kar yağarsa başıma

Belaları açar ise başıma 

Ağular katarsa pişmiş aşıma

Ağuları katan dostu neyleyim


Kul Ömerin artık hayatı hazan

Gülermi gözleri olsada bazen

Dertleride her gün durmadan azan

 Dertlere de salan dostu neyleyim

 (Yuvalı Şair)