NEYLEYİM
Yüzüme gülüp de bana el olan
Ağustosta esip kara yel olan
Benle coşup başka göllere dolan
Başka göle dolan dostu neyleyim.
Maniler söyleyip şiir dizmezse
Gönül bahçemede girip gelmezse
Benle ağlayıp da,benle gülmezse
Bana gülmeyen de dostu neyleyim
Gözlerimde varken bir derin hüzün
Ağlıyorsa benim durmadan gözüm
Bulmazsa yareme kendince çözüm
Çözümü olmayan dostu neyleyim
Ela gözler ile bakarsa ele
Elimden tutmayıp salarsa sele
Mecnun olup bende düşersem çöle
Beni çöle salan dostu neyleyim
Ağustosta kar yağarsa başıma
Belaları açar ise başıma
Ağular katarsa pişmiş aşıma
Ağuları katan dostu neyleyim
Kul Ömerin artık hayatı hazan
Gülermi gözleri olsada bazen
Dertleride her gün durmadan azan
Dertlere de salan dostu neyleyim
(Yuvalı Şair)