SEVĞİLİ ÖĞRETMENİM (ÜSTADIM)
Kalemi, kâğıdı, elime verip de, yaz dedin,
O gün, bu gündür, devamlı yazmaktayım,
Otlara, çiçeklere yazdım başımı okşadılar,
Etrafımda bir sürü dost, edindim üstadım,
Biraz büyüyünce de, renkli gözlük taktım,
Aşklara, sevdalılara yazdım uzun, uzunca,
Gördüm ki herkes böyle şeyleri seviyorlar,
Çevremde, bir sürü dost edindim üstadım,
Gözlüğü çıkartıp, Abamı giydim üzerime,
Dediler sen, Köylü sün, yobazsın kabasın,
Bütün kapıları Bir, bir kapattılar, yüzüme,
Çevremde, oluşan, dostları hep kaybettim,
İşçi olup, inşaatlar da berat taktım başıma,
Kazma, Kürek balyozlarla çalışıp durdum,
Sosyal haklarım, için bir şeyler yazdım ki,
Beni tanıyanların, hepsi de, selamı kestiler,
Eşitlik demokrasi, özgürlük diye yürüdüm,
Polisler, Asker zehirli gazla, sesim kestiler,
İşçi, Emekçi, Köylü, Yorgun, diye yazdım,
Mahpushaneye atıp ağzım burnum kırdılar,
Velhasıl şimdi var olan, şunu artık anladım,
Renkli gözlüğü takıp Ota Kuzulara yazdım,
Şimdi bir, Masa bir, dönerli koltuk verdiler,
Çevremde bir sürü dostlar edindim üstadım,
Artık magazinleri, Aşk dizilerini izliyorum,
Renkli Gözlükle de çok güzel gözüküyorlar,
Şimdi, kırmızı plakalı, Dostlar bile edindim,
Baştan böyle, yapmak gerekliymiş üstadım,
Türkmenoğlu şunu söylüyor hep, bazılarına,
Yaşlanıp DEDE olunca anladım birçok şeyi,
Bu ortamda, hep Rağbet, Fırıldaklara oluyor,
Anladım amma çok geç kaldım öğretmenim,
