Sen gidiyordun
Bir zemheri ayazı
Doluyordu içime
Baktım arkandan
Kuru dallar gibi titreyerek

Rüzgar çığlık oluyordu
Yanan yüreğime
Fırtına oluyor
Kasırga oluyor
Ağaçlarım yaprak döküyordu
Yokluğun kan olup
İçime akıyordu

Yokluğunda
Sığmıyorum kendime
Gönlümü ısıtan
Gülüşünü özlüyorum
Gittin buz tuttum
Hangi bahar ısıtır beni
Bilmiyorum.