Ah keşke yaşadığımız çağ
Biraz merhamet
Çokça adalet
Sevgi barındırabilse gönlünde
Ama sahip olma tutkusu
Çılgınca yakıp kavurur
Masum çocukları
Fakirleri yoksulları
Yüreği yanık anneleri
Vahşice savurur
Nasıl düşmanca öfkedir bu
Silah elde
Nefret yürekte
Vahşice açılan yaralar
Kanla beslenen insanlar
Kızıla boyanmış topraklar
Kudurmuş bir nefretle
Nereye kadar nereye kadar
