Öyle yükseklerden uçma Yere bak,
gönül yere Mayan toprak ondan kaçma Yere bak,
gönül yere Birgün mayanı bulursun
Karışır toprak olursun
Dünya boş iyi bilirsin
Yere bak gönül yere
Olmasın kibirle kurur
Durdukça taşbile erir
Bak birgün her canlı çürür
Yere bak gönül yere
Baki kalan o amelin
Konuşmaz olur şu dilin
Ötede nolurki halin
Yere bak gönül yere
Senin olsa kocâ âlem
Gelir geçer o vesselâm
Kendine gel gadan alam
Yere bak gönül yere
İmtihan dünyası bura
Birgün inen o çukura
Mevlâmız hidayet vere
Yere bak gönül yere
Sen bırak ağa, paşayı
Onlar içsinler şişeyi
Hadin iyi düşün iyi
Yere bak gönül yere
Ödüoğlu yüzün sürer
Kul havâda neyi arar
Ver güzel acil bir karar
Yere bak gönül yere