Dost sandıklarım hep akrep çıktılar,
Her işimi bozup zor'a soktular,
Zahmet çekmediler çabuk bıktılar,
Tatlı kelamı hep şor'a döktüler.

Her yardımı yazıp nakte döktüler,
İyilik garip kökten söktüler,
Utanç duyup yerin alta çöktüler,
Viranemi yıkıp kor'a yaktilar.

Şerlermiş meğer az ilgiye kandim,
Ufacık gülüşü seviyor sandım,
Masum görünüşe hepten inandım
Benzimi soldurup mor'a taktilar.

Çok çalıştı solan bir güle döndü,
Ağlattılar susuz bir göle döndü,
Gülmedi lal olmuş bülbüle döndü
Gül bahçem dururken kır'a baktılar.

Sayelerinde kem sözleri duydum,
Ben asla değismem sonuçta buydum,
Cahiller ben sizi adam yerine koydum
Onlarsa herseyi ser'e kaktilar.

Yardim diyenlere çok tuzla koştu,
Bilseler Ömer'le hayat çok hoştu.,
Hep nankör çiktilar netice boştu,
Niyetler kötüymüş var'a baktılar.

Selimi kimseye haraç yedirmez ,
Arkasindan hak var, yedi dedirmez,
Hiç kimseden kelam alıp getirmez,
Masum insan azdı, sır'a aktılar.