Anamdan doğalı gülmedi yüzüm;
Kara kaderime kızdım, ağladım.
Geçmedi feleğe şikarım, nazım;
Darıldım, ahtimi bozdum, ağladım.
Felek zalim çıktı, halden bilmedi;
Eşim - dostum gözyaşımı silmedi;
Bekledim yolunu o yâr gelmedi;
Çıkmaz sokaklarda tozdum, ağladım.
Kadere kahrettim, feleğe küstüm;
Yarenden - yoldaştan selamı kestim;
Yar diye bağrıma taşları bastım;
Kuytu köşelerde sızdım, ağladım.
Ben de bir insan idim, bir kalbim vardı;
Sevdanın ateşi ruhumu sardı;
Kara bahtım karardıkça karardı;
Şu tatlı canımdan bezdim, ağladım.
Talihin elinde oyuncak oldum;
Mevlâ'yı ararken belâmı buldum;
Gurbet ellerinde çaresiz kaldım;
Ucu yanık mektup yazdım, ağladım.
Karanlık dünyama güneş doğmadı;
Kıraç toprağıma rahmet yağmadı;
Kul İdris'im bir gönüle sığmadı;
Diyardan diyara gezdim, ağladım.
