Duyuyorum içimde
Hayata derin bir saygı
Ölüme de yaşam gibi
Kucak açıyorum
İnsan onuruna yaraşır
Bir yaşam umudunu
Hep içimde taşıyorum
Rüyamda açan
Çiçekler görüyorum
Kötüde iyiyi
Koyu karanlıkta
Aydınlığı
Sevgisizliğe rağmen
Yaşam umudunu
Kaybetmiyorum
Yağmurun ortasında
Duruyorum
Damlacıkların bereketine
İnanıyorum
Sesine dalıp yağmurun
Mutlu olmaya
Çalışıyorum
Kötülüğün ve yalanın
Bütün karanlığına
İnat
Her gece güneşi
Bekliyorum
Ölümün tam ortasında
Yaşamı kucaklıyor
Ölümü kokluyorum
