MUCIZESIN AY DEDE
Mehtabıyla yeryüzünü kucaklar,
Güzeldir tarif yapılmayacak kadar,
Hilalle yıldızın bayrağımda var,
Bizlere bir mucizesin Aydede.
Bir gün geldi de aya gidildi,
Üzerine bayraklar dikildi,
Adın yıla takvimlere verildi,
Gökyüzünün süsü sensin Aydede.
Adına türküler şiirler yazıldı.
Kazma ile güzel yüzün kazıldı,
Üstünden topraklar taşlar alındı,
Sonunda sırrın çözüldü Aydede.
Devamlı dönersin gece gündüzün,
Durmazsın ne baharın var ne güzün,
Gökyüzünde parlar o güzel yüzün,
Dünyamızı aydınlatan Aydede.
Gece Yurdumun bağrına doğarsın,
Karanlıklar bitti artık sen varsın,
Gündüzleri nerelerde kalırsın,
Bize ışık veren güzel Aydede.
Dolunay olurda ışık saçarsın,
Bazen bulut arkasına kaçarsın,
Işığını güneşten mi alırsın?
Gün ışığında neredesin Aydede?
Gece olup semalarda görünce,
Kapılırız büyük bir sevince,
Ufukların arkasına girince,
Her taraf karanlık olur Aydede.
Ay tutulunca karanlık olurdu,
Silah atılır davul vurulurdu,
Böylece şeytanlarda kovulurdu,
Şimdi onlar yalan oldu Aydede.
Şair Anayım Aydedeye yazarım,
Gözlerim semada seni ararım,
Bakıp bakıp hayallere dalarım.
Ozanlara ilham oldun Aydede.
ŞAİR ANA SADIYE ERYILMAZ
