Gelin bizim köye gidelim,
Tereyağlı banma yiyelim,
Nerede canım sızgıt diyelim,
Dünya benim oldu sanırım.
Kocaoluk,Çataloluk,
Hatunoluk,Gavuroluk,
İçsem suyunu aceroluk,
Dünya benim oldu sanırım.
Çorbamız yemeklerin hası,
Dönderme böreklerin eşi,
Verseler bir de Arap aşı,
Dünya benim oldu sanırım.
Çunurlarda üzüm ezince,
Çalma ayran pekmez yeyince,
Yanına da turşu gelince,
Dünya benim oldu sanırım.
Hiç ayrılamam kömbeden,
Saç arası ebe çörekten,
Elenirse unu bal elekten,
Dünya benim oldu sanırım.
Saç üstünde katmer yaparlar,
Tarhanaya yoğurt katarlar,
Pekmeze de ayva atarlar,
Dünya benim oldu sanırım.
Toğga yemeklerin başı,
Unutamam ayranlı aşı,
Olursa bir de düğür aşı,
Dünya benim oldu sanırım.
Yere yufka ekmek serseler,
Mercimekli pilav dökseler,
Kesekli ayranı da verseler,
Dünya benim oldu sanırım.
Ne kadar yazsam azdır köyüm için,
Ora bir başka güzel bir başka biçim,
Dostlarım gelip siz de bir ayran için,
O zaman dünya benim oldu sanırım.
