NE ZORMUS HAYAT MEKTEBi

Hayat Mektebinde pek çok okudum,
İpek eğirdim de kendir dokudum,
Çok şey öğrendim burada hayat buldum,
Ne zormuş bu mektepte okumak.

Herkes derste ben de avare gezdim,
Hep ezildim kimseleri ezmedim,
Yalancı dünyada canımdan bezdim,
Ne zormuş bu mektepte okumak.

Bırakmaz sen de ne güç ne de derman,
Verir hakkında çeşit çeşit ferman,
Ne kadar çabuk geçti bunca zaman,
Ne  zormuş bu mektepte okumak.

Hiç olmadı ne yatım ne de katım,
Bitirdim ömrümü adım adım,
Ben okuldan alacağımı aldım,
Ne zormuş bu mektepte okumak.

Küçük yaşta bu mektep ile tanıştım,
Ömür boyu derslerime çalıştım,
Gece gündüz kendim bile yarıştım,
Ne zormuş bu mektepte okumak.

Bu mektepten kolay mezun olunmaz,
Emek boşa gider bazen bilinmez,
Misafirsin burada baki kalınmaz,
Ne Zormuş Bu mektepte okumak .

Bahçeye gül ettim de diken bitti,
Dalında baykuşlar kargalar öttü,
Bağladı kolumu beni köle etti,
Ne zormuş bu mektepte okumak

ŞAİR ANA- ŞADİYE ERYILMAZ